Volgens het veilinghuis ontving Hitler het omkeerbare gouden horloge, gemaakt door Andreas Huber, op 20 april 1933, op zijn 44ste verjaardag. Het draagt ​​de initialen AH, een hakenkruis en een embleem van een nazi-adelaar, evenals twee data: 20 april 1889, Hitlers verjaardag, en 30 januari 1933, de dag dat hij kanselier van Duitsland werd. Een Franse soldaat nam het horloge in beslag als oorlogsbuit in mei 1945, toen zijn eenheid de eerste geallieerde troepenmacht werd die arriveerde bij Hitlers buitenhuis in het Zuid-Duitse Berchtesgaden.

Joodse organisaties hadden per brief bezwaar gemaakt tegen de verkoop, die ze „afschuwelijk” noemden. De verkoop „aan de hoogste bieder, op de open markt, is een aanklacht tegen onze samenleving”, schreef rabbijn Menachem Margolin, voorzitter van de European Jewish Association, volgens wie „de herinnering, het lijden en de pijn van anderen wordt genegeerd voor financieel gewin”. Ook zou het horloge „weinig tot geen historische waarde” hebben.

De directeur van het veilinghuis, Bill Panagopulos, verdedigde de verkoop. „Veel mensen doneren nazi-artefacten aan musea en instellingen”, zei hij tegen The Washington Post. „Anderen hebben het geld nodig, of kiezen er gewoon voor om te verkopen. Dat is niet onze beslissing.” Panagopulos wilde de naam van de koper niet vrijgegeven, maar zei wel dat het om een „Europese Jood” gaat.

Het was niet de eerste keer dat het veilinghuis onder vuur ligt vanwege controversiële verkopen. In 2011 verkocht Alexander Historical Auctions de dagboeken van Josef Mengele, de nazi-arts die Auschwitz-gevangenen martelde door ze te onderwerpen aan medische experimenten.