Een aanpak van bestuursorganen zowel internationaal, nationaal maar ook regionaal en lokaal is van groot belang, schrijft minister Remkes van Binnenlandse Zaken donderdag in een brief aan de Tweede Kamer. Het AIVD-rapport ’Van Dawa tot jihad, de diverse dreigingen van de radicale islam tegen de democratische rechtsorde’, wordt ook donderdag naar de Tweede Kamer gestuurd.

Remkes trekt uit de analyse van de inlichtingendienst de conclusie dat het voorkomen, isoleren of indammen van de nu toenemende radicalisering een belangrijke manier is om terrorisme te bestrijden. Dat moet in alle lagen van de Nederlandse samenleving gebeuren, meent de bewindsman.

De verschillende besturen in ons land moeten daarom alle beschikbare instrumenten inzetten voor een ’tegenstrategie’. De AIVD geeft daarvoor suggesties in het rapport, dat daarom ook aan onder meer de burgemeesters en korpschefs wordt gestuurd.

De AIVD-rapportage is gemaakt om lokale autoriteiten te informeren over de huidige dreiging. Na de moord op Theo van Gogh beklaagden zij zich over een gebrek aan informatie. In het rapport worden acht soorten dreigingen onderscheiden. Ook geeft de AIVD aan hoe die lokale autoriteiten daarmee kunnen omgaan.

Het was al duidelijk dat extremistische moslims in Nederland zich verzetten tegen de politieke opvattingen in Nederland. Zo zijn er het afgelopen jaar verdachten aangehouden van wie opsporingsdiensten vermoeden dat ze aanslagen op Nederlandse overheidsgebouwen zoals de Tweede Kamer wilden plegen.

Een nieuwe variant van terreurdreiging is volgens de AIVD dus de toenemende radicalisering van moslims die de hele Nederlandse samenleving verafschuwen, vanwege de ’verderfelijke’ westerse levensstijl. „De aanhangers verafschuwen de wijze waarop in de westerse samenleving mensen met elkaar omgaan”, schrijft de AIVD in het rapport. Dergelijke invloeden zijn volgens de extremisten ontoelaatbaar en dienen te worden uitgebannen en bestreden.

Volgens de inlichtingendienst hebben ze onder meer afkeer van de westerse opvattingen over gelijke rechten van man en vrouw, vrije meningsuiting en respect voor verschillende levensopvattingen. Aanhangers van deze radicale stroming leggen sterk de nadruk op de ’zuivering van de islam van ketterse invloeden’. Daarom wordt de hele samenleving doelwit. Ook gematigde moslims worden een doel, omdat ze het streven van de extremisten om tot een samenleving te komen die is gebaseerd op hun islamitische ’zeden’, in de weg staan.

Deze radicale stroming, het radicaal-islamitisch puritanisme, oefent vooral een sterke aantrekkingskracht uit op sommige groepen moslimjongeren. Vooral omdat het ogenschijnlijk eenvoudige oplossingen biedt voor de identiteitsproblemen waar velen van hen mee worstelen, constateert de AIVD. Die identiteit kunnen ze terugvinden, zo krijgen ze in sommige moskeeën te horen, in het ’zuiver moslim zijn’. In veel gevallen vatten ze dat radicaal op. Het ’onislamitische’, dat uit hun leven verbannen en bestreden moet worden, stellen ze gelijk aan vooral de ’verderfelijke’ Westerse samenleving.