Verdedigers van abortus overschreeuwen zichzelf
Het gebouw in Hilversum waarin het kantoor van de stichting Schreeuw om Leven huist, werd deze week beklad. Er stond geen afzender onder leuzen die op de ramen waren gekalkt. Toch was overduidelijk uit welke hoek de actie kwam. De vandalen zijn fervente voorstanders van het recht op abortus.
Schokkend was dat ze met hun rode verf niet alleen hun standpunt duidelijk maakten, maar ook een onheilsboodschap achterlieten voor de medewerkers van de stichting: Sterf. Daarmee is duidelijk hoe ver een deel van de pro-abortuslobby wil gaan.
De verwensing staat haaks op hetgeen veel verdedigers van abortus altijd roepen. Hun uitgangspunt is dat elk mens een vrije keus moet kunnen maken. Dat geldt echter kennelijk niet voor de tegenstanders van abortus. Die worden dood gewenst.
De aversie tegen mensen en organisaties die het prolifestandpunt verdedigen, heeft recent wereldwijd een krachtige impuls gekregen doordat het Amerikaanse hooggerechtshof het landelijk recht op abortus afschafte. Waarbij direct moet worden aangetekend dat abortus niet in heel de VS is verboden. De afzonderlijke staten hebben nu de vrijheid om eigen regels te stellen voor het afbreken van een zwangerschap.
Niet alleen in de VS maar in tal van andere landen hebben verdedigers van het recht op abortus direct de alarmbel geluid. Hun vrees is dat de klok vijftig jaar wordt teruggezet. Daarbij wijzen ze op landen als Polen en Malta, die inmiddels ook stappen hebben gezet om het ongeboren leven te beschermen.
Er vinden niet alleen protestacties plaats; in politieke kringen worden ook stappen gezet om het recht op abortus „beter te verankeren.” Zo riep het Europees Parlement deze week de Europese Commissie op om het recht op abortus vast te leggen in het grondrechtenhandvest van de Europese Unie. Want stel je voor dat in Europa hetzelfde zou gebeuren als in Amerika. Vandaar de roep om garanties.
Deze stap van het Europees Parlement maakt duidelijk hoe krampachtig de voorstanders van abortus in de discussie zitten. Zij zijn niet bereid om eens werkelijk onder ogen te zien wat er bij abortus gebeurt. Daarbij wordt een mensenleven gedood. Wie die harde realiteit onder ogen ziet, zal bereid zijn om ten minste te zoeken naar alternatieven voor het afbreken van een zwangerschap.
Zou het felle verzet tegen de prolifebeweging ermee te maken hebben dat voorstanders van abortus ergens voelen dat het prolifestandpunt een sterk fundament heeft? Het is in het leven vaak zo: hoe meer men diep in het hart weet ongelijk te hebben, hoe meer men zijn best doet zichzelf te overschreeuwen.
