Thijssen hekelt de gedachte die volgens haar lijkt te overheersen dat het niet erg is als er minder bedrijvigheid is. Verder wijst ze er in het artikel op dat Nederland worstelt met een bestuurlijke inrichting die volgens haar vleugellam is geworden. Zo zouden de randvoorwaarden om te verduurzamen ontbreken, is er sprake van congestie op het energienet wat onder andere het bedrijfsleven raakt, zorgt de stikstofproblematiek voor vertragingen, is er gebrek aan samenhang in beleid en wordt wetgeving te traag uitgerold.

„De combinatie van bestuurlijke onmacht en de overtuiging dat onze welvaart vanzelfsprekend is, leidt ertoe dat wij met vuur spelen”, aldus Thijssen. Ze stelt dat Nederland niet langer een logische plek is voor bedrijven om zich te vestigen, te blijven of te verduurzamen. „Dat geldt niet alleen voor grote bedrijven, waar inmiddels een exodus zichtbaar is. Het geldt juist ook voor start- en scale-ups en oer-Hollandse familiebedrijven die zich afvragen of ze hier eigenlijk nog gewenst zijn.”

Volgens Thijssen zijn er verschillende maatregelen nodig. Vier daarvan moeten met voorrang worden behandeld, stelt ze. Ten eerste moet de kwaliteit van het onderwijs omhoog. Bij het belastingbeleid moet verder gelden dat Nederland zich richt op het Europees gemiddelde. „We willen geen bedrijven lokken met belastingvoordelen, maar onszelf in de voet te schieten heeft ook geen zin”, aldus Thijssen.

Verder is het volgens haar zaak het „belangrijke netwerk” van KLM en Schiphol in stand te houden door emissies en geluidsoverlast veel sneller te verminderen. Tot slot meent ze dat de overheid een effectievere organisatie nodig heeft om lopende problemen op te lossen, met onder andere betere samenwerking tussen de verschillende bestuurslagen en departementen en een betere samenhang in beleid.