Gedeputeerde Staten moeten voor eind dit jaar wel nog een businesscase uitwerken, die financieel goed onderbouwd is. Er moet een investeringsplan komen tot 2035 met alle begrote provinciale bijdragen en de dekking daarvan.

De business case moet voldoen aan een aantal voorwaarden. Zo moet de hinder van de luchthaven omlaag en de overlast voor omwonenden zoveel mogelijk beperkt worden. Om een en ander te bekostigen moet er een fonds komen waaraan de provincie, de Rijksoverheid, omliggende gemeenten en het bedrijfsleven bijdragen. De provincie draagt hier minimaal 8,75 miljoen euro bij. Verder mag de provincie niet langer de enige aandeelhouder van MAA zijn.

Het besluit betekent ook dat nog medio juni een aanbestedingsprocedure wordt gestart voor de renovatie van de landingsbaan. Dat gaat de provincie zeker 35 miljoen euro kosten, en gezien de ontwikkelingen in de wereld kan dat bedrag volgens verantwoordelijk gedeputeerde Stefan Satijn (VVD) hoger uitvallen. Op 8 september wordt het werk gegund aan de bouwer(s), in mei volgend jaar start de renovatie van de start- en landingsbaan.

Een motie dat die baan niet langer dan 2500 meter mag zijn, werd verworpen. Nagenoeg alle moties die links indiende sneuvelden in de Staten. Zo stemde een meerderheid waaronder het CDA tegen een motie van GroenLinks dat de landbouw niet mag opdraaien voor het openhouden van MAA door een grotere stikstofopgave.

Tijdens het debat over de luchthaven lagen er vier voorstellen op tafel, variërend van sluiting tot forse uitbreiding van MAA. Voorafgaand aan de zitting hielden voor- en tegenstanders van openhouden een demonstratie voor het gebouw van het provinciebestuur in Maastricht. Vooraf was al duidelijk dat voorstanders van sluiting, vurig gewenst door veel omwonenden, niet in de meerderheid zijn. Met name GroenLinks en de Partij voor de Dieren maakten zich sterk voor sluiting van het vliegveld.