Intussen laten foto’s zelden direct de weerbarstige werkelijkheid zien. De Samburu maken hun sieraden en kralenwerk niet alleen voor zichzelf en voor elkaar, maar ook om broodnodig inkomen te creëren. Broodnodig omdat niet alleen de traditionele levensstijl wordt bedreigd, maar ook het leven zelf. Het Afrikaanse herdersvolk ziet de kwaliteit van de landerijen achteruitgaan door –daar heb je ’t weer– klimaatverandering. Als gevolg van droogte is bijna 70 procent van het Keniaanse wild verdwenen en mislukt de oogst. Niet eenmaal, maar steeds weer.

In buurlanden Somalië en Ethiopië is het al niet beter. Al vier keer is het regenseizoen geen regenseizoen geworden. De Hoorn van Afrika zucht. Vorige maand waarschuwden de Verenigde Naties dat er voor zo’n 20 miljoen mensen honger dreigt, of er allang is.

Natuurorganisaties proberen de achteruitgang van de natuur tegen te gaan en lokale gemeenschappen in staat te stellen in hun levensonderhoud te voorzien. Een druppel op de gloeiende plaat. De organisaties kunnen één ding niet: het laten regenen. De aarde schreeuwt om vocht. En dan kunnen gezichten bij gezellig samenzijn en nijver handwerk toch zomaar heel zorgelijk staan.