„Voor een patiënt met bijvoorbeeld leukemie kan een stamceltransplantatie de laatste kans op leven betekenen”, benadrukt de organisatie. Maar het is altijd erg moeilijk om een geschikte donor te vinden. Jaarlijks komt het in ons land ongeveer 220 keer tot een donatie van stamcellen van een donor uit het eigen Nederlandse register. Het aantal mensen in Nederland dat de cellen nodig heeft voor de aanmaak van nieuwe gezonde bloedcellen, loopt ieder jaar echter op tot circa 600.

Wil een direct familielid doneren, dan werkt het in bijna een derde van de gevallen. Maar ben je afhankelijk van een vreemde uit het Nederlandse register, dan matcht het in 0,06 procent van de gevallen. Wel wordt er wereldwijd uitgewisseld, waardoor er veel meer kansen ontstaan. Uiteindelijk lukt het voor bijna 10 procent van de patiënten helemaal niet om een geschikte donor te vinden.

Volgens een woordvoerder van het centrum wil de wereldgezondheidsorganisatie WHO dat ieder land een aantal donoren registreert dat zich in theorie voldoende verhoudt met het aantal patiënten binnen de eigen grenzen. Door de internationale uitwisselingen, waarvoor overigens niemand op reis hoeft, zouden de kansen op een match voor iedere patiënt op de wereld fors worden verruimd.

Wie in de leeftijd van 18 tot en met 35 jaar is, niet al te zwaar en niet afhankelijk van medicijnen, kan zich kosteloos als donor melden. Doneren gaat meestal via bloedafname of anders, onder gehele narcose, rechtstreeks uit het beenmerg. Met een dikke naald worden de stamcellen uit het bekken gehaald. In beide gevallen kunnen de donoren in principe dezelfde dag nog naar huis.

In de campagne om mensen te werven staan de verhalen van patiënten en donoren centraal. Ze worden een maand gedeeld via radiospots, sociale media en in bushokjes.