Alleen het Europese Hof voor de Rechten van de Mens kan dan nog soelaas bieden, maar zo’n procedure zou jaren duren.

Formeel kan Cassatie alleen ingrijpen als het hof het bewezen acht dat er vormfouten zijn gemaakt. Dutroux en Martin gaan echter ook in beroep, omdat zij vinden dat ze te zwaar zijn gestraft. Dutroux kreeg voor drievoudige moord, veelvoudige ontvoering, opsluiting van minderjarigen, bendevorming en drugshandel in totaal 35 jaar celstraf.

Daarna wacht hem nog tien jaar behandeling in een gesloten psychiatrische inrichting. In de praktijk betekent dat hij nooit meer vrijkomt. Volgend jaar moet hij in een andere zaak nog voorkomen voor betrokkenheid bij autodiefstal. Daarvoor riskeert hij ook nog enkele jaren celstraf.

Dutroux’ eerste raadsman mr. Magnée zal woensdag eisen dat er extra onderzoek plaatsvindt in de zaak. Ook wil hij dat het zogeheten dossier–bis uitgebreid wordt onderzocht. Dat dossier–bis gaat er eigenlijk van uit dat Dutroux slechts een kleine pion was in een groter schaakspel. Daarbij stelt de advocaat Dutroux voor als slachtoffer van een grotere bende.

Justitie in Luik gelooft niet in dergelijke complotten en heeft het dossier–bis vorige maand echter al geklasseerd, zoals het heet in Vlaams juridisch jargon. Extra onderzoek, dat onder meer een DNA–analyse van duizenden haartjes zou vergen, is ook veel te duur. Zonder garantie op enig resultaat.

Of openbaar aanklager in de zaak–Dutroux Bourlet, die zelf wel hevig gelooft in complottheorieën, daartegen in beroep zal gaan, is hoogst twijfelachtig. Bourlet lijkt enigszins moegestreden. Ook de ouders van sommige slachtoffers, zoals het Vlaamse echtpaar Paul en Betty Marchal, hebben zich langzaam maar zeker bij de zaak neergelegd en dringen niet langer echt aan op extra onderzoek.

Dutroux’ vroegere vrouw Martin, die dertig jaar celstraf kreeg voor medeplichtigheid, vindt ook dat zij voor de verkeerde zaken is gestraft en dat er vormfouten zijn gemaakt. De twee andere beschuldigden hebben geen beroep ingediend.

Handlanger Michel Lelièvre kreeg 25 jaar, maar kan na aftrek van voorarrest en na het tonen van goed gedrag, mogelijk volgend jaar al vrijkomen. Michel Nihoul werd na het staken van de stemmen van de jury in juni door de drie beroepsrechters niet schuldig geacht aan medeplichtigheid bij de ontvoeringen.

Daarmee is ook een groot deel van de grotere netwerktheorie, waarin Nihoul de spil zou zijn van een complot van pedofielen met hoge connecties, naar de prullenbak verwezen. De ernstig zieke Nihoul mag nu in principe gedurende vijf jaar kartonnen dozen vouwen in de gevangenis van Brugge vanwege het leveren van drugs aan Dutroux en Lelièvre. Hij vroeg de Belgische koning Albert wel om gratie. Daarover is nog geen besluit genomen. Mede daarom ging Nihoul ook niet in beroep. Bij goed gedrag kan hij overigens ook binnen anderhalf jaar al vrijkomen.