Sinds de jaren negentig is E. van Wijk Logistics actief in Oost-Europa, vertelt de 35-jarige Van Wijk. Dat begon na de val van de Roemeense dictator Ceausescu. „Een predikant vroeg destijds aan mijn vader, die toen nog directeur was, om te helpen om daar hulpgoederen te leveren. Uit deze hulpacties zijn onze zakelijke activiteiten in Oost-Europa voortgekomen.”

E. Van Wijk transporteert ook goederen van en naar Oekraïne; vooral medicijnen en producten die te maken hebben met akkerbouw. Van Wijk: „We vervoeren geen graan, maar wel landbouwmachines en bestrijdingsmiddelen bijvoorbeeld. Het land staat tenslotte bekend als de graanschuur van Europa.”

Naast twee vestigingen in Nederland, twee in Roemenië en één in Polen, heeft E. van Wijk sinds 2004 ook een bedrijfslocatie in het Oekraïense Lviv. Met een opslagoppervlakte van zo’n 2500 vierkante meter is dit de kleinste vestiging van het bedrijf.

Het pand in Lviv doet vooral dienst als magazijn en opslagplaats voor klanten, vertelt Van Wijk. „Sommige bedrijven die in Kiev zijn gevestigd, gebruiken ons magazijn om vanuit daar West-Oekraïne te bevoorraden. Maar er zijn ook ondernemingen die vanuit Lviv hun distributie naar andere Europese landen regelen.”

De avond voor de Russische invasie dacht Van Wijk nog bij zichzelf: Dat gaat nooit gebeuren. Hij schrok dan ook behoorlijk toen hij de ochtend erna wakker werd en berichtjes van bekenden uit Oekraïne op zijn telefoon zag dat dit wél was gebeurd. „Sinds 2004 kom ik regelmatig in Oekraïne. Ik ken aardig wat mensen in Kiev en Lviv. Het voelde heel onwerkelijk, zeker door alle chaos en paniek die op de inval volgden.”

Datsja

De twintig medewerkers van de logistieke dienstverlener in Lviv, waarvan vijf chauffeurs, vluchtten naar familie en vrienden op het platteland. Daar zijn de meesten op dit moment nog steeds, weet Van Wijk. „In elke familie heeft iemand wel een datsja: een huisje dat mensen aanhouden, ook nadat ze naar de stad zijn verhuisd. Eén medewerker is naar kennissen in het buitenland gevlucht.”

De meeste commerciële werkzaamheden in Oekraïne liggen nog altijd stil. Veel bedrijven die hun opslag in Kiev hebben, wilden die verplaatsen naar het magazijn van E. van Wijk in Lviv. „Inmiddels puilt het uit”, vertelt Van Wijk. „We hebben daar niet alleen opslagactiviteiten; onze chauffeurs rijden ook op en neer om medicijnen en hulpgoederen op te halen en te brengen.”

De Oekraïense chauffeurs van Van Wijk hoeven niet als soldaat in dienst, legt hij uit. „Er zullen toch hulpgoederen en levensmiddelen het land in moeten komen. De Oekraïense regering ziet het vervoeren van deze goederen ook als het dienen van het land. Daarom mogen onze chauffeurs blijven rijden.”

Impact

De vestiging in Lviv is goed voor 2 procent van de totale omzet van het bedrijf. „Vorig jaar draaiden we een omzet van 100 miljoen euro, dus zelfs als alle activiteiten in Lviv wegvallen, heeft dit zakelijk geen grote impact. Ik vind het vooral erg voor onze medewerkers daar als dat zou gebeuren: die hebben dan niets meer.”

Van Wijk heeft nog steeds dagelijks contact met medewerkers van de vestiging in Lviv door te videobellen. In het begin van de oorlog was dat nog bijna ieder uur. „Ik heb twee weken lang met een knoop in mijn maag rondgelopen. Inmiddels merk ik dat iedereen, ook de mensen in Oekraïne, langzaam weer overgaan tot de orde van de dag.”

Daarin schuilt volgens Van Wijk ook een gevaar. „In het begin kwamen er in Nederland veel hulp-
acties op gang. Ik zie inmiddels dat het enthousiasme een beetje wegebt. Maar juist op dit moment, nu de voorraden in Oekraïne echt beginnen op te raken, hebben de mensen daar onze hulp harder nodig dan ooit. Ik wil Nederlanders dus oproepen om de mensen in Oekraïne te blijven steunen.”