Column: zelfbedrog
Ik vind het altijd een aangenaam tijdverdrijf. Als ik langs een benzinestation kom, reken ik snel het verschil uit tussen de prijs van een liter benzine en een liter diesel.
Aangenaam wás het, want er was bijna geen tankstation te vinden waar een liter diesel niet zo’n 30 cent goedkoper was dan een liter benzine. Het is een van de redenen dat ik nog steeds een fervent dieselrijder ben. Ja, ik weet het, zoiets kun je beter niet in de krant schrijven. Want diesel is vies en slecht en mensen die nog steeds in dieselauto’s rijden, remmen de vooruitgang. Zou het? Ik heb meerdere keren gehoord dat diesel per saldo niet slechter voor het milieu is dan benzine. Of, beter gezegd: benzine is niet veel beter dan diesel. Want slecht is het natuurlijk allemaal.
Sinds de oorlog in Oekraïne ben ik echter een stuk minder enthousiast over m’n favoriete brandstof. Want de mooie rekensommen bij de tankstations zijn verleden tijd. De prijs voor een liter diesel is op z’n best nog maar een paar centen lager dan die voor een liter benzine.
Nu is dat hele gedoe rond de brandstofprijzen natuurlijk totale onzin als je het vergelijkt met wat slachtoffers van de oorlog meemaken. Maar ik geef maar eerlijk toe dat ik bij het passeren van een tankstation toch nog wel eens aan het rekenen sla. Een groot landelijk dagblad gaf tien tips om te besparen op brandstofkosten. Geen airco aan, geen ramen open en nooit harder rijden dan 100. Al ver voor de stoplichten de auto laten uitrollen en heel zachtjes optrekken. Een andere manier om op de kosten voor brandstof te besparen, is een studie maken van de brandstofprijzen bij de verschillende tankstations. Ik hoorde dat het zelfs loont om vanuit het midden van het land naar België te rijden, nu daar de accijnzen zijn verlaagd.
Zelf heb ik een tussenvorm gevonden tussen het hele land afrijden voor goedkope liters en zó extreem inleveren op rijcomfort dat je de auto maar beter helemaal niet meer kunt gebruiken. Ik rij de tank namelijk niet meer helemaal leeg en zoek een pomp als de meter halverwege staat. Het effect op de kosten? Nul. Maar het voelt toch beter. Iedere keer als ik na zo’n ‘halve’ tankbeurt de tankdop aandraai, hoor ik in gedachten m’n vader het verhaal vertellen van de man die lang geleden zei dat hoge benzineprijzen hem niet deerden omdat hij toch altijd tankte voor een tientje.
Voor zijn én mijn gedrag is een woord: zelfbedrog.