„We hebben er bewust voor gekozen hier te blijven”, vertelt de van oorsprong Nederlandse Vasylenko. Ze woont in de stad Brovary, zo’n 10 kilometer ten oosten van Kiev. „God heeft ons geestelijk voorbereid op deze oorlog. Net voor de invasie preekte de voorganger uit 2 Kronieken 20. Koning Josafat zat in het nauw; een grote vijandelijke legermacht naderde. Wat deed hij? Hij bad, en plaatste zangers die God prezen voor het leger. Dat vertrouwen op God willen we uitstralen, ook terwijl de vijand binnen gehoorsafstand is.”

Vasylenko’s man Andrey is directeur van de Oekraïense vestiging van Zeelandia, een bedrijf dat grondstoffen levert aan bakkerijen. Daarnaast runnen de Vasylenko’s een eethuis waar mensen met een handicap ingezet worden. „Aan ons is veel gegeven, nu wordt er ook veel van ons gevraagd”, is Vasylenko’s overtuiging.

Toen de invasie kwam, begon het gezin de actie ”Bake 4 Ukraine”. Gratis worden er duizenden broden en cakes per dag uitgedeeld, en inmiddels ook soep. „De eerste dagen was het een chaos”, vertelt Vasylenko. „Veel medewerkers van Zeelandia zijn naar het westen gegaan, of ingezet in het leger. Tientallen vrijwilligers uit de kerk kregen in de afgelopen dagen een spoedcursus bakken. Door hun inzet is de bakkerij nu 24 uur per dag en 7 dagen per week in bedrijf.”

Daarnaast heeft Zeelandia een flink wagenpark én een eigen tankstation, waardoor meerdere busjes dagelijks het brood kunnen vervoeren naar de mensen die dit het hardst nodig hebben. Na de eerste chaotische dagen begint het project nu beter te lopen, vertelt Vasylenko. Via sociale media kunnen mensen een aanvraag doen. Een team uit de kerk selecteert waar de broden heen gaan. Daarbij focussen ze onder andere op gezinnen met een gehandicapt kind en oudere mensen die hun huis niet meer uit kunnen. „Maar ook gaan we soms een uurtje in een woonwijk staan om soep en brood uit te delen, puur ter bemoediging. Alleen de geur van vers brood is voor mensen al een opluchting.”

Distributie

Ondanks het feit dat de organisatie inmiddels op orde is, wordt distributie steeds moeilijker. „We zitten al met een avondklok die soms om 17.00 uur en soms om 19.00 uur begint. Maar daarnaast moeten we ook binnenblijven als het luchtalarm afgaat, wat regelmatig gebeurt.” Onlangs gingen de Vasylenko’s nog naar Kiev om brood uit te delen. De situatie daar is echter gevaarlijk. Een kwartier nadat het gezin naar huis terugging, was er een raketinslag op de weg waar de Vasylenko’s zojuist nog reden. „Zo’n gebeurtenis laat ons zien dat God ons beschermt.”

Naast de vrijwilligers die dag en nacht in touw zijn voor het bakken van broden, zijn er ook gemeenteleden actief met evangeliseren. Zij printen bemoedigende Bijbelteksten uit, en stoppen een tekst bij elk brood. Ook zijn ze aanwezig in het eethuis, waar mensen behalve een kop warme soep ook een praatje kunnen krijgen. Vrijwilligers bidden en lezen uit de Bijbel met bezoekers. Vasylenko: „Zo proberen we te doen wat we kunnen, vertrouwend op de overwinning van Oekraïne. Uiteindelijk zie ik deze oorlog als een instrument in Gods hand, waardoor we zullen zien Wie God is. We proberen mensen hoop te geven, vanuit het vaste geloof dat Hij bij ons is.”

De oorlog zette het leven van de Vasylenko’s op zijn kop. Met drie kinderen in de leeftijd van 8 tot 18 –de oudste dochter zit voor de zending in Kenia– proberen ze de kalmte te bewaren, ondanks de luchtalarmen, de tekenen van gevecht aan de hemel en het lawaai van de beschietingen. „Menselijkerwijs kun je heel bang zijn. Maar het lezen in de Bijbel geeft vertrouwen, rust en kracht. Daarom proberen we zo veel mogelijk samen te bidden, lezen en zingen.”

Voor het hele gezin ging het leven de afgelopen dagen volledig op de kop. De school sloot, en ook online les werd niet gegeven, „omdat niemand zijn hoofd erbij heeft.” Om toch iets om handen te hebben, helpen de kinderen zo veel mogelijk mee in de bakkerij en het eethuis. Ook is de jongste druk met boekjes lezen en tekeningen maken. „En soms zetten we even een grappige lachfilm op”, vertelt Vasylenko. „Dat klinkt misschien gek in deze situatie, maar de kinderen kunnen daardoor even de stress kwijt.”

Ook in deze spanningsvolle situatie proberen de Vasylenko’s God te danken voor wat Hij geeft. „Pas zat onze dochter er echt helemaal doorheen vanwege de stress. We hebben toen gewezen op onze zegeningen: dat wij nog een rondje kunnen lopen bijvoorbeeld, in tegenstelling tot vrienden in hartje Kiev, die al twee dagen in de schuilkelder zitten.”

Vasylenko en haar man bidden dat hun kinderen geen levenslang trauma zullen overhouden aan deze tijd, maar er geestelijk sterker uit zullen komen. „Natuurlijk zal dit impact hebben, maar ik hoop dat ook zij mogen ervaren dat God onze Burcht is.”