De gemeentes die in het plan nauw met elkaar samenwerken, willen het probleem creatief het hoofd bieden. Zij denken aan onder meer gemengde, flexibele woonvormen of tijdelijke huisvesting in hotels voor statushouders. Ook onderzoeken ze of er nog locaties geschikt zijn waar in eerste instantie niet aan wordt gedacht, zoals loodsen, leegstaande boerenerven en kerken.

„Wij werken graag samen met het Centraal Orgaan opvang asielzoekers (COA) en het Rijk maar willen ruimte om nieuwe wegen te verkennen en om het anders te doen”, aldus burgemeester Lucas Bolsius van Amersfoort. Hiervoor hebben de gemeentes volgens hen structurele financiële ondersteuning nodig uit Den Haag, ruimte in regelgeving en meer kwaliteit in het koppelen van statushouders en gemeenten. Zij denken bij het laatste aan de lokale arbeidsmarkt, de interesses en achtergronden van asielzoekers en de woningvoorraad.

Die kleinere, fijnmazige opvanglocaties moeten niet alleen mensen sneller onderdak bieden, maar laten mensen ook sneller inburgeren en begeleiden naar werk omdat ze meer opgaan in de wijk. Ook willen de gemeenten „doelgroepen die nu moeilijk een woning kunnen vinden” in de tijdelijke woonprojecten huisvesten. „Bij de flexwoonprojecten gaan we uit van een gemengde bewoning van statushouders, studenten, starters of andere spoedzoekers. Hiermee leveren de projecten dus woonruimte op voor andere woningzoekenden die in onze regio’s te maken hebben met lange wachttijden”, zo staat in het plan.