In het kerkgebouw van de gereformeerde gemeente (gg) in Gouda kon een beperkt aantal studenten elkaar vrijdagavond fysiek ontmoeten. Daarnaast was de jaarlijkse winterconferentie, met het thema ”tijdsbesteding”, te volgen via een livestream. Omdat ds. Silfhout, emeritus predikant uit Veenendaal, in quarantaine moest, las ds. P. J. de Raaf uit Boskoop zijn lezing voor.

Het is een merkwaardig verschijnsel dat, nu Nederlanders in vergelijking met vroeger een steeds kortere werkweek en veel vakantiedagen hebben, „we steeds meer tijd tekort komen”, aldus ds. Silfhout. „Al in 1935 zei de historicus Johan Huizinga: „We leven in een bezeten wereld en we weten het.” Die woorden hebben aan kracht nog niets ingeboet.”

In zo’n wereld zijn rustpunten van het grootste belang, volgens de predikant. „Het is veelzeggend dat God na zes scheppingsdagen rustte.”

Voor een christen kent tijdsbesteding nog een diepere dimensie: het besef van de komende eeuwigheid. „Wat wordt de rijkdom van het woord tijd verstaan, als we zien dat die genadetijd is. Het besef dat we op weg zijn naar de eeuwigheid zou onze tijdsbesteding moeten stempelen. Zonder dat dit ten koste hoeft te gaan en mag gaan van onze roeping in de samenleving en onze plicht om onze talenten te gebruiken. Als we de tijd mogen zien als een van God gegeven geschenk, waarin Hij ons met Zijn genade bedeelde, dan zal het einde van de tijd de eeuwige en volkomen verlossing inluiden.”

Stille tijd

Dat betekent ook dat de verhouding tot God een centrale plek in de agenda moet hebben. „Dat is niet zo eenvoudig als het lijkt, want we leven in een wereld vol ruis. We leven in een territorium dat door de vijand is bezet; dat betekent dat het bijna onmogelijk is om een ideale geestelijke omgeving in te richten.”

Het zoeken van stille tijd vraagt daarom zelfdiscipline, benadrukte ds. Silfhout in de lezing. „Je moet er moeite voor doen. Zoals je traint voor je lichaam, kun je ook trainen voor je ziel. Een voortdurend jezelf onderdompelen in de Bijbel zal niet alleen onze Bijbelkennis vergroten, maar ons ook meer weerbaar maken ten opzichte van de seculiere samenleving. Je mag gerust zeggen dat het uur waarop iemand bij je op bezoek wil komen niet past, omdat je die tijd als stille tijd voor jezelf in je agenda hebt gereserveerd.”

Stoorzenders

De predikant reikte de studenten een aantal handreikingen aan bij het houden van stille tijd, zoals het kiezen van een vast moment in de dag. „Kies een moment dat past bij je dagindeling, en ook bij je persoonlijkheid: de een is ’s ochtends helder en fris, een ander in de avond.”

Het is belangrijk stoorzenders uit te schakelen, zoals een telefoon. Maar: „De grootste stoorzender zit vanbinnen. Onze gedachten zijn zo snel afgeleid; die beheersen is een kunst.” Het kan helpen invallende gedachten op te schrijven om ze zo los te laten.

Ds. Silfhout onderstreepte de noodzaak van Schriftlezing en gebed, waarbij een Bijbelleesrooster helpt tegen de neiging „om elke dag willekeurig een gedeelte uit de Bijbel te lezen.” De lengte van stille tijd kan verschillen. „Het kan te kort, maar ook te lang zijn. Het lezen van een gedeelte van Gods Woord, het overdenken hiervan, en het in gebed neerleggen van al onze zonden, zorgen en vreugden, vereisen zeker de nodige tijd en oefening.”