Ophef rond Hoekstra heeft bedenkelijke kanten
Demissionair minister van Financiën en CDA-leider Wopke Hoekstra deugt niet. Dat is het beeld dat in de media en door politici van hem wordt neergezet nu aan het licht is gekomen dat hij jarenlang aandeelhouder was van een brievenbusmaatschappij op de Britse Maagdeneilanden. Daarmee heeft hij de belasting ontweken en dat past niet voor een bewindsman die op de centjes van het Rijk moet passen.
Toch heeft de ophef over de financiële handel en wandel van de nationale schatkistbewaarder bedenkelijke kanten. Waarbij de vraag gesteld kan worden wat het (politieke) oogmerk is van alle commotie.
Tekenend is dat in veel reacties eerst breed uitgemeten wordt dat de demissionaire minister een bedrag van 25.000 euro investeerde in een onderneming die domicilie had op een fiscaal voordelige plek op aarde, en vervolgens wordt geconstateerd dat hij formeel niets verkeerds heeft gedaan.
Hoekstra heeft immers voordat hij minister werd zijn aandelen van de hand gedaan. Ook heeft hij zijn deelname in de brievenbusmaatschappij gemeld tijdens het íntakegesprek met premier Rutte. Verder heeft hij de winst van de investering niet in eigen zak gestoken, maar geschonken aan een goed doel. En –niet te vergeten– hij heeft steeds zijn bezit in het buitenland gemeld in zijn belastingaangifte. Kortom, Hoekstra heeft zich aan de regels gehouden.
Dat ontkent ook niemand. Maar daar wordt geen punt gezet. Ondanks deze constatering gaan media en politici er vol in. Hun conclusie is: Hoekstra deugt niet. Naar de letter van de wet mag er niets op hem zijn aan te merken; naar de geest van de wet is hij over de schreef gegaan.
Achteraf gezien kan inderdaad worden gezegd dat het beter was geweest dat Hoekstra deze investering niet had gedaan. Met de kennis van nu moet worden gezegd: „Het was een behoorlijk beetje dom.”
Hoekstra geeft ook toe dat hij niet grondig is nagegaan langs welke route zijn geld werd geïnvesteerd. Hij dacht dat het werd gebruikt voor een safaripark in Afrika, maar realiseerde zich niet dat er een omweg via de Maagdeneilanden werd gemaakt. Dat was naïef en slordig.
Tegelijk zal iedereen die zich nu druk maakt, in alle eerlijkheid moeten toegeven dat hij zelf ook niet altijd nagaat langs welke route zijn donaties aan een goed doel worden besteed. Daar komt nog bij dat tien jaar geleden belastingontwijking minder negatief werd beoordeeld dan nu.
Tijdens het debat met Rutte dit voorjaar, over opmerkingen over Kamerlid Pieter Omtzigt, werd er herhaaldelijk op aangedrongen schoon schip te maken. Hoekstra heeft dat uit eigen beweging gedaan. Is het dan eerlijk en barmhartig om hem dit nu zo zwaar aan te rekenen? Of willen politici en media hem beschadigen en uitschakelen? Graag een eerlijk antwoord.
