Een ding is zeker. De verkiezing van de burgemeester van Rome zal geen onmiddellijke winnaar krijgen. Daarvoor zijn er te veel kandidaten.

Enrico Michetti krijgt volgens de laatste opiniepeiling zo’n 30 procent van het electoraat achter zich. Die steun heeft hij niet aan zichzelf te danken, maar aan het feit dat Michetti de gemeenschappelijke kandidaat is van centrum-rechtse partijen, waaronder Lega. De 55-jarige advocaat gespecialiseerd in Romeins recht heeft geen politieke ervaring en is onbekend bij het grote publiek. ”Michetti, wie?” is zijn rake slogan dan ook.

Maar daarmee houdt zijn daadkracht wel op. Zijn politieke programma rolde pas vorige week van de persen. Wat ook niet helpt is dat Michetti zwak optreedt tegen extreem-rechtse elementen in zijn coalitie. Zo bezigde vorige maand een rechtse kandidate voor de gemeenteraad rabiaat antisemitische leuzen. Michetti distantieerde zich van de uitspraken, maar nogal aan de late kant. Bovendien kon de vrouw, die op sociale media trots haar Mussolini-tattoo toonde, doorgaan met campagne voeren.

Michetti’s drie concurrenten hebben wel een bekend gezicht. De kandidaat van de linkse Democratische Partij is de 55-jarige Roberto Gualtieri. Hij is oud-Europarlementariër en oud-minister van Financiën. Gualtieri heeft een degelijke reputatie, maar komt van een partij die decennialang de Italiaanse hoofdstad heeft gedomineerd tot matige tevredenheid van de burgers. Vooral om die reden stemden de Romeinen vijf jaar geleden vrij massaal voor de jonge en geheel onervaren Virginia Raggi.

Ontoereikend

De nu 43-jarige burgemeester is lid van de Vijfsterrenbeweging, een populistische partij die destijds op het hoogtepunt van haar populariteit stond, maar nu aan alle kanten water maakt. Raggi heeft niet kunnen overtuigen. De problemen van toen zijn de problemen van nu, zoals ontoereikend openbaar vervoer en slecht functionerende vuilnisophaal. De zogeheten ecologische transitie gaat geheel aan Rome voorbij.

Terwijl Gualtieri en Raggi strijden om vooral de linkse stem, bespeelt de vierde kandidaat, Carlo Calenda, het gehele veld. Hij hoopt zowel gematigd conservatieve kiezers aan zich te binden als kiezers die teleurgesteld zijn in de Vijfsterrenbeweging en de Democratische Partij.

Calenda presenteert zich als een buitenstaander, al is hij dat niet. Hij is telg van een bekende familie die filmregisseurs en ook een ambassadeur heeft voortgebracht. De 48-jarige Calenda was bovendien tot 2019 parlementslid van de linkse Democratische Partij. Toch doet hij het als onafhankelijke kandidaat niet slecht en heeft hij ook het imago van rijkeluiszoontje van zich afgeschud. In de laatste peilingen van twee weken geleden staat hij op plek drie, maar de laatste dagen lijkt het geluk aan zijn zijde. Een belangrijke minister van de rechtse partij Lega zei impliciet Calenda te steunen. Ook oud-premier Matteo Renzi staat achter de man.

Behalve in Rome, worden nog in ruim 1150 andere gemeenten gestemd, waaronder Milaan, Napels, Turijn en Bologna. In de gemeenten waar geen van de kandidaten de meerderheid behaalt, kunnen de twee koplopers het over twee weken nog eens met elkaar uitvechten.

De verkiezingen vormen ook een graadmeter voor de landelijke politiek. In het nationaal kabinet onder leiding van de partijloze Mario Draghi hebben de politieke partijen een ondergeschikte rol. Voor hen is het goed te weten hoe de vlag erbij hangt.