Deze Post Uit is een eerbetoon aan Raul Carvajal, ”Don Raul” in de volksmond. Een eerbetoon aan de vasthoudendheid waarmee hij het opnam tegen de machtigsten van Colombia – een even koppige als moedige strijd voor gerechtigheid, die hij tot zijn dood zou volhouden.

Sinds 2006 zocht Carvajal naar de waarheid over de dood van zijn gelijknamige zoon, een korporaal in het Colombiaanse leger die in oktober 2006 om het leven kwam, naar verluidt in een confrontatie met de guerrillabeweging FARC.

Maar vader Carvajal geloofde dat niet: zijn zoon zou zijn vermoord omdat hij niet had willen meewerken aan het executeren van onschuldige burgers. Die werden vermomd als gevallen guerrillastrijders om zo bonussen te krijgen: het zogeheten ”valse positieven”-schandaal. Zijn weigering zou hij met de dood hebben bekocht.

De meeste Colombianen zouden het daarbij hebben gelaten. In een land waar meer gerechtigheid wordt geëist in demonstraties dan dat die feitelijk bestaat, is het zoeken naar waarheid en gerechtigheid een hachelijke (en vaak levensgevaarlijke) onderneming.

Zo niet Ral Carvajal. Na jaren van vergeefs om opheldering vragen, groef hij in 2011 de resten van zijn zoon op en reed naar Bogota. Op het centrale plein takelde hij het lijk bovenop zijn oude Dodge, en ging ernaast zitten, als stil protest.

In de jaren daarna verkocht hij alles en kocht een kleine vrachtwagen, waarmee hij zijn zoektocht naar de waarheid vervolgde. Sinds twee jaar parkeerde hij de truck dagelijks in het centrum van Bogota, om daar zijn protest voort te zetten.

Geduldig drukte hij alle voorbijgangers een A4-tje met daarop het verhaal van zijn zoon in de hand. Een kleine man met een vriendelijk gezicht onder een zwarte hoed, een witte walrussnor, grijsblauwe ogen. De vrachtwagen was tevens zijn huis. Het protest was zijn leven geworden.

De truck was behangen met foto’s van alle vermeende verantwoordelijken voor de dood van zijn zoon, waaronder Colombiaanse oud-presidenten en de ex-legertop. Daarmee begaf hij zich op glad ijs. Zo wees hij als de hoogst verantwoordelijke naar ex-president Alvaro Uribe, aan de macht toen het schandaal van de valse positieven zich afspeelde.

Diezelfde Uribe legde hij ook direct het vuur aan de schenen. „U heeft de moord op mijn zoon niet willen onderzoeken”, schreeuwde hij tegen de ex-president, terwijl die hem onbewogen aanhoorde.

In 2020 maakte ik een praatje met Don Raul, nadat hij me datzelfde A4-tje had gegeven op een wandeling door het centrum. Zijn verhaal trok mijn aandacht, en we spraken af een keer verder te praten.

Ik had hem dan ook graag zelf aan het woord gelaten in deze Post Uit. Maar het is te laat. 12 juni overleed Raul Carvajal, 73 jaar, aan corona. De waarheid over de dood van zijn zoon zou hij nooit te weten komen.