De verkenning werd aangekondigd door de huidige bankpresident Christine Lagarde na haar aantreden. Sinds 2003 heeft de ECB zijn officiële beleid niet meer geëvalueerd. Sindsdien mikt de centrale bank op een inflatie van „dichtbij, maar lager dan 2 procent”. Daaraan vasthouden is een optie.

De Federal Reserve in de Verenigde Staten, het stelsel van centrale banken daar, geeft aan dat de geldontwaarding best een tijdje boven de 2 procent mag liggen, maar op de langere duur onder de 2 procent moet blijven. Met name Zuid-Europese landen zien hier ook voor de ECB wel wat in. Een andere optie is dat het inflatiedoel op exact 2 procent komt te liggen. Daarmee is duidelijker dat de ECB actie zal ondernemen bij zowel een inflatie die boven de 2 procent ligt als een die eronder zit.

Tegelijkertijd kan de ECB ook nog kiezen om de manier waarop de inflatie wordt gemeten aan te passen. Dat zou kunnen door de stijgende huizenprijzen daarin belangrijker te maken.

Het inflatiedoel heeft invloed op veel andere zaken. Behalve op het rentebeleid heeft de beslissing voor een nieuw doel gevolgen voor wanneer en hoe de steunpakketten vanwege de coronacrisis en het eerder ingezette obligatie-opkoopprogramma om de inflatie op te laten lopen, worden afgebouwd.

Persbureau Bloomberg stelt op basis van ingewijden dat de ECB voor een tussenweg kiest. Het inflatiedoel wordt volgens hen op precies 2 procent gesteld, maar de centrale bank houdt de mogelijkheid open dat de inflatie tijdelijk hoger ligt. Het nieuwe doel moet minder vaag zijn dan het huidige doel. Daardoor zou al te snel de roep om een renteverhoging de kop opsteken.