De nieuwe cijfers blijken uit documenten die bij een onderzoek van de senaatscommissie voor regeringszaken zijn opgedoken. Uit de stukken blijkt dat Iraakse regeringsfunctionarissen, buitenlandse bedrijven en buitenlandse politici niet zelden samenwerkten om het regime in Bagdad ter wille te zijn. De voorzitter van de commissie, de Republikeinse senator Norm Coleman, zei woedend op de Verenigde Naties te zijn omdat die niet eerder documenten hebben vrijgegeven noch VN-medewerkers hebben laten horen.

Mark Greenblatt, een medewerker van de onderzoekscommissie, zei dat Saddam olievergunningen verstrekte aan buitenlandse regeringsfunctionarissen, journalisten en zelfs organisaties als het Volksfront voor de Bevrijding van Palestina en de Iraanse Mujahedeen Khalq. De ontvangers verkochten die rechten vervolgens voor een aanzienlijke commissie door aan de grote oliemaatschappijen.

Ook importeerde het regime bewust rottend voedsel en andere inferieure producten. De exportbedrijven werden betaald voor kwaliteitsgoederen en staken het verschil deels in eigen zak. Een ander deel vloeide terug naar het regime. Ondertussen kampte de Iraakse bevolking met grote voedsel- en medicijnentekorten.

Uit de documenten blijkt dat er voor ruim 10,6 miljard euro aan olie uit Irak werd gesmokkeld, veel meer dan voorheen werd gedacht. Ook werden illegale inkomsten verworven uit rente van geheime bankrekeningen en onregelmatige prijzen en omkoping in de Koerdische gebieden.

In een eerdere schatting van de illegale inkomsten van het regime van Saddam in de periode van de sancties, van 1990 tot 2003, werd een bedrag genoemd van 7,7 miljard euro.