„Een mooier beroep of beter ziekenhuis kan ik mij niet wensen. Ik werk op de afdeling interne geneeskunde van het Erasmus Medisch Centrum in Rotterdam. Deze afdeling heeft negen specialismen: geriatrie, endocrinologie, immunologie, infectieziekten, metabole ziekten, dermatologie, reumatologie, nucleaire geneeskunde en medische psychiatrie. Ik sta voornamelijk op de medisch-psychiatrische unit, maar af en toe ook op de andere patiëntenkamers.

Al vanaf dat ik leerling-verpleegkundige was, werk ik hier. Ik heb een specialisatie gevolgd voor geriatrisch verpleegkundige, de zorg voor ouderen. Patiënten die op de medisch-psychiatrische unit worden opgenomen, hebben naast lichamelijke problemen ook psychische zorg en begeleiding nodig.

Daarbij gaat het om bijvoorbeeld probleemgedrag door een hersenaandoening of ernstige verwondingen na een zelfmoordpoging. Ook hebben we patiënten die psychotisch zijn geworden door medicijngebruik, bijvoorbeeld hoge doseringen prednison. Of iemand is erg verward (delier) door een lichamelijke aandoening, zoals een infectie. Geen werkdag is dus hetzelfde.

Patiënten op mijn afdeling hebben meestal een beperkt inzicht in hun ziekte; ze zien zelf het probleem vaak niet. Voor iets als persoonlijke verzorging of het innemen van medicijnen hebben ze aansporing nodig van de verpleging. Hoe ik optreed, is heel bepalend voor wat ik met patiënten bereik. Verder voer ik psychosociale gesprekken en ga ik met patiënten mee naar onderzoeken. Ook infusen prikken en bloedprikken hoort bij mijn taken.

Het dubbele in mijn werk is dat ik mensen meemaak die niet meer willen leven, maar ook patiënten met bijvoorbeeld een immunologische aandoening die vechten voor hun leven. Ik houd voor ogen dat beide patiënten er niet voor hebben gekozen om in die situatie te belanden.

Aan mijn toegangspas hangt een sleutelhanger met een Ichthusteken, een christelijk symbool. Meestal zit-ie achter het pasje, ik wil hem niet pontificaal dragen. Soms is het aanleiding voor een gesprek. Het geloof geeft soms herkenning bij patiënten uit de gereformeerde gezindte, dat kan dan van meerwaarde zijn zowel voor de patiënt als voor mij.”