Het regionaal tuchtcollege boog zich zaterdag over de vraag of de artsen tekortgeschoten zijn in hun zorgplicht. Zo zou de vrouw ondanks hevige aandrang niet hebben mogen persen, maar moest ze drie kwartier wachten. De gynaecoloog was pas vijf minuten voor de bevalling ter plekke. Die begon met het verlies van vruchtwater waarin ontlasting van de baby zat, en eindigde zo’n twintig uur later met een geboorte door middel van een vacuümpomp, nadat de hartslag van het kind was weggevallen.

De zwangere vrouw werd vanwege het vertroebelde vruchtwater door haar verloskundige overgedragen aan de gynaecoloog. Deze onderzocht haar, ging naar huis en liet de verzorging over aan de verpleging en een arts-assistent. Die werd later afgelost door een collega die opnieuw onderzoek deed en eveneens naar huis ging.

De vrouw kreeg een ruggenprik en weeënstimulerende middelen. Na negenen was de assistente weer in het ziekenhuis, maar vond dat er geen progressie was. Ook al was de ontsluiting toen al uren volledig, het hoofdje was onvoldoende ingedaald en er werd besloten te wachten. De assistente belde een paar keer met de gynaecoloog, die haar beleid ondersteunde. Uiteindelijk kwam de specialiste zelf pas om kwart voor elf in het ziekenhuis en zette direct de bevalling met de vacuümpomp in. Een kwartier later kwam de baby in een zodanig slechte conditie ter wereld dat hij blijvend gehandicapt zal zijn.

De ouders vinden dat er onvoldoende aandacht is geschonken aan afwijkende cardiogrammen en het verontreinigde vruchtwater. Naar hun mening had de bevalling eerder moeten worden ingezet. Zij verplegen hun kind zelf; het wordt beademd en kunstmatig gevoed.

De artsen en verpleegkundige voelen zich niet schuldig en vroegen het college de klachten af te wijzen.

Uitspraak op 23 mei.