De organisatie sprak met ouders die geen contact meer hebben met hun kinderen. „De meedogenloze massadetentie-campagne van China in Xinjiang heeft gescheiden families in een onmogelijke situatie gebracht. Kinderen mogen het land niet uit, terwijl hun ouders vervolging en willekeurige detentie te wachten staat als ze naar huis terugkeren om voor hun kinderen te zorgen”, zegt Alkan Akad van Amnesty International.

Akad spreekt van hartverscheurende verhalen die ouders vertelden. Dit is volgens hem pas „het topje van de ijsberg van al het lijden dat de Oeigoerse families die van hun kinderen zijn gescheiden moeten doorstaan. De Chinese autoriteiten moeten een einde maken aan hun harteloze beleid in Xinjiang. Zij moeten ervoor zorgen dat deze families zo snel mogelijk herenigd kunnen worden, zonder de angst dat ze naar een kamp worden gestuurd.”

Amnesty interviewde zes Oeigoerse families die in Nederland, Australië, Canada, Italië en Turkije wonen. Ze verlieten China vóór 2017, toen de Chinese autoriteiten hun onderdrukking van de Oeigoeren en andere moslims intensiveerden.

De Oeigoerse Rizwangul werkte als verkoopster in Dubai in 2014 en keerde jaarlijks terug naar Xinjiang om haar zoon te zien. Maar in 2017 kreeg ze te horen dat het niet meer veilig was. Sindsdien heeft Rizwangul, die inmiddels in Nederland woont, geen contact meer met haar zoon, zus of vrienden in Xinjiang.

„Het is zo moeilijk voor anderen om te begrijpen wat ik voel”, zegt Rizwangul. „Het enige dat mij op de been houdt is dat ik wil weten dat hij leeft, dat het goed met hem gaat. Als ik nu met hem kon praten, zou ik zeggen: Vergeef me, ik heb je op deze wereld gezet, maar ik kon niet voor je zorgen; ik kon geen moeder voor je zijn.”