„Achttien jaar na zijn dood is het nog niet klaar, omdat de verdachte zijn mond houdt”, vertelde de vrouw. Ook haar drie zonen, ten tijde van de moord op hun vader nog maar acht, elf en twaalf jaar oud, maakten gebruik van het spreekrecht. „De kinderen zijn in een klap van hun onbevangenheid en onbezorgdheid beroofd. We raakten ons gevoel van veiligheid kwijt”, verwoordde de weduwe het verdriet.

De impact op het gezin is groot zolang het strafproces nog niet ten einde is. De oudste zoon vertelde in tranen dat zijn eigen kind nu geen opa heeft. „De moord op mijn vader zal altijd een thema in mijn leven blijven”, vertelde de jongste van de drie.

De zonen van Wiegmink gaan ervan uit dat S.R. de dader is. Ze nemen hem niet alleen de moord kwalijk maar ook dat hij in cassatie ging bij de Hoge Raad. Die bepaalde dat het hoger beroep van R. overnieuw moest. „Bijna twee jaar geleden hoopte ik het hoofdstuk af te sluiten. Waarom moet ik nog steeds de stand van zaken aan iedereen uitleggen, waarom krijgen wij de rust niet die we verdienen”, verwoordde de middelste zoon het verdriet.

Peter Wiegmink, de oudste broer van het slachtoffer, sloot het spreekrecht af: „Deze zinloze moord kent toch alleen maar verliezers.” Het gemis aan zijn jongste broer wordt steeds groter, zei hij. „De dader mag nooit meer op straat lopen. Ik hoop oprecht op een straf die recht doet aan de moord.”

R. weigerde op de vijf slachtofferverklaringen te reageren. Het hoger beroep gaat woensdag 3 februari verder. Dan komt het OM met de strafeis voor R., die in een eerder hoger beroep is veroordeeld tot achttien jaar cel.