Bush heeft al eerder aangegeven extra geld te zullen vragen. Een deel van de financiën is overigens ook bedoeld voor de strijd in Afghanistan. Het bedrag dat nu de ronde doet, is veel hoger dan het Amerikaanse parlement verwachtte. Een woordvoerder van het Witte Huis zei maandag dat Bush nog geen formeel besluit heeft genomen. Dat volgt pas begin 2005 als Bush, na een herverkiezing, nog altijd aan de macht is en met zijn begrotingsvoorstellen komt.

Het bericht maakt opnieuw duidelijk dat Washington er rekening mee houdt dat Amerikaanse militairen nog lange tijd in Irak zullen blijven, en ook met een grote troepenmacht. In het land neemt het geweld ook nog altijd niet af. Van juni tot en met september kwamen ruim 560 mensen om het leven door 92 zelfmoordaanslagen. Meer dan 1200 mensen raakten daardoor gewond, aldus interim–minister Falah Naqib van Binnenlandse Zaken.

Juli was de gewelddadigste maand. Toen stierven door 34 aanslagen in totaal 245 mensen. Meer dan 230 raakten gewond. De zwaarste aanslag had plaats op 28 juli in Baquba. Toen kwamen zeventig mensen om door een aanslag op het politiebureau van de opstandige stad.

Interim–premier Allawi waarschuwde dat het geweld verder zal toenemen in de aanloop naar de verkiezingen in januari. Het aantal radicale islamitische militanten in de opstandige stad Fallujah is verder toegenomen, zei hij ook in een toespraak tot het interim–parlement.

De interim–premier, die weet dat behalve de opstandelingen ook veel ’gewone’ Irakezen tegen zijn regering zijn, beschuldigde zijn bondgenoten de Amerikanen in de rede van „ernstige verwaarlozing" van hun verantwoordelijkheden. Daardoor konden opstandelingen een bloedbad aanrichten onder 49 Iraakse legerrekruten in het weekeinde, aldus Allawi. Die rekruten werden geëxecuteerd door rebellen.

Volgens de tijdelijk eerste minister zijn „bepaalde delen" van de internationale troepenmacht in Irak schuldig aan de moordpartij. Hij legde niet verder uit wat hij daarmee bedoelde. Tijdens het debat beschuldigden politici elkaar over en weer. Sommigen wilden weten hoe het mogelijk was dat de rekruten geheel onbeschermd in een winderige woestijn terechtkwamen, zonder enige vorm van communicatie. Een parlementslid had al eerder de autoriteiten ervan beticht de eigen troepen onvoldoende te beschermen.