„Ik maakte de auto van mijn vriend schoon met een schuurspons”
Hoe ziet een gemiddeld huishouden van nu eruit? Een blik achter de schermen bij de familie Den Hartog uit Oudewater: man, vrouw en drie kinderen.
Het nadeel van wonen in een grote, oude boerderij met acht slaapkamers: je bent nooit klaar. Maar daar gaat Arianne den Hartog (33) nuchter mee om. „Ik houd de kamer, de keuken en de badkamer goed bij. Boven wordt het nauwelijks vies, dus daar ben je snel klaar met stoffen en zuigen.”
In huize Den Hartog zijn de taken duidelijk verdeeld: Arianne doet het grootste deel van het huishouden, haar man Erik is aan het werk op de boerderij. Hij neemt wel regelmatig de twee jongste kinderen van 1 en 2 mee de stal in, zodat ze haar handen vrij heeft om iets aan te pakken.
Gemiddeld besteedt ze per week zo’n twintig uur aan het huishouden, inclusief de boodschappen. Op maandag vindt het leeuwendeel van het schoonmaakwerk plaats. „Dan ga ik om half zes uit bed, lekker rustig. In een uur is de hele benedenverdieping klaar.”
Andere vaste routines: de was, elke dag weer. „Zaterdag staat de machine ook de hele dag te draaien, met al die vieze overalls.”
En ze dweilt dagelijks. „Op onze vloer zie je alles, zeker omdat er veel licht naar binnen valt. Het is een van mijn frustraties, die vlekken op de vloer. Voor mijn gevoel zit ik er de hele dag op te boenen. Mijn man zegt ’s avonds vaak: moet je nou weer met die zwieberstok door de kamer heen?”
Aan een voorjaarsschoonmaak doet ze niet. „Misschien dat ik de gordijnen een keer was, maar ik ga geen kasten leegruimen. Ik heb het idee dat mijn generatie sowieso niet meer zo’n grote schoonmaak houdt.”
Arianne moest na haar trouwdag het huishouden helemaal zelf uitvinden. „Thuis mocht ik weinig doen, mijn moeder deed het liever zelf. Het grappige is dat ik nu precies hetzelfde doe. Ik denk vaak: laat mij het maar doen, dan gaat het net zo snel.”
Blunders zijn er ook. Zo maakte ze in de verkeringstijd eens de auto van haar vriend schoon. Met een schuurspons. „Ik gebruikte flink wat sop, dus eerst zag ik niets. Maar toen begon de zon te schijnen en zag ik dat de hele auto onder de krassen zat.” Lachend: „Gelukkig kon mijn vriend erom lachen. Al is de auto inmiddels verkocht. En moet ik deze anekdote nog regelmatig aanhoren.”
