De oproep van de inwoner van Emmeloord slaat aan. Het Facebookbericht werd zo’n 1800 keer geliket en ruim 4200 keer gedeeld. „Plukkers hoeven alleen een emmer en een stel laarzen mee te nemen. Per volle emmer vraag ik een vrijwillige bijdrage van 5 euro. In totaal heb ik op mijn land zo’n 8500 kilo sperziebonen staan, dus er moeten zo’n 2000 emmers gevuld worden.” Mensen kunnen tot zaterdag de bonen komen plukken.

Waarom deze oproep?

„Als biologisch akkerbouwer moet ik voor een bepaalde datum mijn gewas geoogst hebben, anders accepteert de fabriek die niet meer. Mijn grote landbouwmachines kunnen echter door de vele regen van de afgelopen weken het land niet op, zonder enorme schade aan de grond aan te richten. Daardoor blijven de bonen op de akker staan. Normaal gesproken zou ik het land dan omploegen. Daarbij gaan alle sperziebonen verloren. Dat wilde ik niet laten gebeuren en daarom heb ik die oproep op Facebook geplaatst.”

Is er animo voor de pluk?

„Zeker. Mensen komen vanuit het hele land naar Emmeloord om hun emmers te vullen. Zaterdag had ik bijvoorbeeld plukkers uit Leiden, Huizen, Dokkum en Soest op mijn erf en maandagmorgen kreeg ik een bericht van iemand uit Groningen die voor de voedselbank wil gaan plukken. Het loopt echt storm.”

Hoe verklaart u dat succes?

„Het bericht is natuurlijk wat dramatisch; het is voor een boer niet niks om zijn oogst, waarin hij veel tijd en geld heeft gestoken, verloren te zien gaan. Drama brengt mensen vaak in beweging.

Het feit dat boeren de afgelopen weken door de boerenprotesten veel in het nieuws waren, zorgt ook voor extra belangstelling.

Verder is het herfstvakantie. Mensen denken in vakantietijd toch snel: wat zullen we gaan doen? Bonen plukken is een leuk en educatief uitje. Ik zie dat ouders het belangrijk vinden dat hun kinderen weten hoe groente, in dit geval de sperzieboon, groeit. Dat kunnen kinderen hier zien.”

Hoe leidt u de bonenpluk in goede banen?

„Ik heb verschillende familieleden en kennissen opgetrommeld. Zonder hulp is het niet te doen.

Elke dag krijg ik berichten van mensen die belangstelling hebben voor de pluk en ik besteed behoorlijk wat tijd aan het beantwoorden daarvan. Als het even rustig is, loop ik het land op en leg ik iets uit over de teelt van de sperziebonen. Het is alles bij elkaar een hele drukte.”