Wetenschappers hadden hier zes jaar op gewacht, berichtte de Amerikaanse nieuwsdienst Christianity Today deze week. In 2012 kondigde de Amerikaanse onderzoeker Daniel B. Wallace, hoogleraar Nieuwe Testament aan Dallas Theological Seminary, aan dat er een fragment van het Markusevangelie uit de eerste eeuw was gevonden. Wetenschappers reageerden enthousiast, want dat zou het oudste bekende stukje Nieuwe Testament zijn. Tot dusver was dat een snipper van het evangelie naar Johannes uit de tweede eeuw.

De jaren daarna kon Wallace niet meer over het handschrift vertellen, omdat hij een zwijgovereenkomst had getekend, met waarschijnlijk de eigenaar van het manuscript.

Deze maand werd het handschrift, toch nog onverwacht, openbaar gemaakt door de Britse Egypt Exploration Society (EES). Het fragment bleek niet uit de eerste, maar uit de tweede eeuw te stammen. Het behoort tot de zogeheten Oxyrhynchus Papyri-serie: een verzameling van honderdduizenden fragmenten van manuscripten die tussen 1896 en 1906 zijn opgegraven uit een Egyptische vuilnisbelt bij Oxyrhynchus. Onder de papyri bevinden zich Bijbelteksten, apocriefe teksten, klassieke teksten, belastingbonnen, brieven en zelfs een contract dat de vooraf bepaalde uitkomst van een worstelwedstrijd bepaalt. Deze stukken bevinden zich nu in Oxford. Slechts 1 procent van de verzameling is tot nog toe gepubliceerd.

Hoewel persberichten van de EES over individuele papyri hoogst ongebruikelijk zijn, heeft de organisatie vorige week een verklaring uitgegeven waarin staat dat het fragment waarschijnlijk in 1903 is opgegraven en dat het dateert uit 150-250 na Christus.

Het handschrift van het Markusevangelie is klein, slechts 4,4 bij 4 centimeter. Het bevat op de voorkant een paar woorden uit Markus 1:7-9 en op de achterkant een paar woorden uit Markus 1:16-18. De tekst bevat geen nieuwe varianten.