Premier Benjamin Netanyahu is gelukkig met de evangelicalen. Zij hebben druk uitgeoefend op president Donald Trump om de ambassade van Tel Aviv naar Jeruzalem te verplaatsen. Trump zou dat gedaan hebben om de Amerikaanse evangelicalen een plezier te doen. Volgens het Amerikaanse onderzoekscentrum Pew heeft tenslotte meer dan 80 procent van de evangelische christenen op Trump gestemd.

Vorig jaar in juli zei Netanyahu tijdens een bezoek op een conferentie van Christians United for Israel dat zijn toehoorders de beste vrienden van Israël zijn. Zij hebben volgens hem altijd achter Israël gestaan.

De Amerikaanse ambassadeur in Israël, David Friedman, vertelde vorige week aan de New York Times dat „evangelische christenen Israël veel enthousiaster en met veel meer toewijding steunen dan velen in de Joodse gemeenschap.”

Maar of het echt zo is dat de Amerikaanse Joden op politiek gebied wat van de evangelicalen kunnen leren, zoals Friedman blijkbaar suggereerde, valt te betwijfelen. De nauwe banden tussen Trump, Netanyahu en religieus rechts hebben namelijk ook minder positieve gevolgen.

Palestijnse christenen voelen zich bedreigd door die nauwe relaties. Evangelische christenen in Bethlehem geloven dat christenen die pro-Israël zijn hun belangen schaden. De uitbreiding van de nederzettingen bijvoorbeeld, waar christenzionisten doorgaans geen bezwaar in zien, gaat ten koste van de grond die zij als Palestijns beschouwen. Die grond hebben ze nodig voor een eigen staat.

Het is dan ook te verwachten dat de Christ at the Checkpoint-conferentie volgende week duidelijk stelling zal nemen tegen de verbinding tussen Trump, Netanyahu en de evangelicalen.

De regering-Netanyahu moet het op het ogenblik hebben van de steun van de Republikeinen. Er waren geen Democratische Congresleden aanwezig bij de openingsceremonie van de Amerikaanse ambassade in Jeruzalem. Maar hoe moet het als de Democraten straks weer machtiger zijn? Daar verspeelt Netanyahu goodwill.

Er zijn ook aanwijzingen dat jonge Amerikaanse evangelicalen zich anders opstellen dan hun ouders. Zij geven Israël niet bij voorbaat in alles gelijk en de Palestijnen niet per definitie van alles de schuld. Zij zoeken een evenwichtige en realistische benadering. Met deze opkomende groep zou Israël rekening moeten houden.

Het grootste probleem is dat Amerikaanse Joden gewoon niet passen in het schema Trump, Netanyahu en evangelische christenen. Volgens Pew stemden drie keer zo veel Amerikaanse Joden op Hillary Clinton bij de verkiezingen in november 2016 dan op Donald Trump.

Dat ze het vaak helemaal niet met de regering-Netanyahu eens zijn, blijkt uit bijvoorbeeld de activiteiten van provredegroepen als J. Street. En wat te denken van de actrice Natalie Portman, die weigerde naar een prijsuitreiking te komen omdat ze niet de indruk wilde wekken achter Netanyahu te staan? „Omdat ik om Israël geef, moet ik opstaan tegen geweld, corruptie, ongelijkheid en machtsmisbruik.”