Met scherpe woorden veroordeelt Donald Trump dat de New York Times beschikt over de vragen waarop speciaal aanklager Mueller antwoord wil hebben van de president. „Schandalig”, noemt Trump het dat „geheime informatie is gelekt.”

Waarnemers in Washington zeggen niet helemaal te willen uitsluiten dat het lek inderdaad in het team van Mueller moet worden gezocht. Maar de meesten denken dat de actie is geïnitieerd door mensen uit het kamp van Trump. Door de publicatie van de vragenlijst zou de president de kans hebben zijn Twitteroorlog tegen de speciaal aanklager vol te houden.

Michael Zeldin, voorheen naaste medewerker van Mueller, zei dinsdag in internetkrant The Hill dat de stijl van de vragen niet van de openbaar aanklager is. Hij wijst op grammaticale fouten die Mueller –van wie bekend is dat hij zeer zorgvuldig formuleert– zeker niet zou hebben gemaakt. „De lijst is duidelijk van iemand die snel aantekeningen heeft gemaakt bij het aanhoren van de vragen.”

Inmiddels is ook bekend dat Jay Sekulow, een van Trumps advocaten, de verschillende punten die Mueller met de president wil bespreken in 49 vragen heeft samengevat.

Mueller onderzoekt de mogelijke Russische inmenging in de presidentsverkiezingen van 2016. Hij wil Trump aan de tand voelen over tal van onderwerpen, zoals het ontslag van FBI-directeur James Comey en een vergadering in de Trump Tower in New York tussen topmedewerkers van zijn campagneteam en een Russische advocate. Het team van Trump dacht daar belastende informatie te krijgen over Democrate Hillary Clinton.

Mueller wil van de president ook horen waarom en op welke manier hij vorige zomer druk heeft uitgeoefend op zijn minister van justitie, Jeff Sessions, om Mueller te ontslaan of om zelf te vertrekken. Tot ongenoegen van Trump houdt Sessions zich buiten het onderzoek van de speciaal aanklager, omdat hij zelf contacten met Russen heeft gehad voordat hij minister werd.

Op grond van de vragenlijst die nu openbaar is gekomen, stelde Trump dinsdag in een tweet „dat het zeer moeilijk is de rechtsgang te dwarsbomen als er geen misdaad is.”

De voormalige advocaat van Trump, John Dowd, wilde niet dat de president persoonlijk zou worden gehoord door Mueller. Hij was bang dat de president onverstandige dingen zou zeggen.

Trump had juist wel behoefte aan een gesprek. Dowd nam uiteindelijk ontslag, naar verluidt omdat zijn cliënt al zijn adviezen in de wind sloeg.

Inmiddels heeft de oud-burgemeester van New York, Rudolph W. Giuliani, de leiding van het advocatenteam van Trump op zich genomen. Hij heeft nog geen beslissing genomen over de vraag of de president inderdaad een gesprek met Mueller aangaat. Giuliani verwacht daar binnen enkele weken duidelijkheid over te kunnen geven. Vorige week heeft hij een overleg met de speciaal aanklager gehad om te onderhandelen over de voorwaarden waaronder een gesprek van Trump zou kunnen plaatshebben.

Naar nu bekend is geworden heeft de speciaal aanklager al in maart aan de advocaten van Trump laten weten dat hij de president zal dagvaarden voor een jury als die niet bereid is tot een gesprek.

Een dergelijk verhoor zou uniek zijn in de Amerikaanse geschiedenis. Juristen zijn het er over eens dat de president in principe gedagvaard kan worden. Maar zij verwachten wel dat een oproep inzet wordt van een langdurig juridisch gevecht, waarbij uiteindelijk het federale hooggerechtshof een uitspraak moet doen.

In 1998 stuurde toenmalig speciaal aanklager Kenneth W. Starr president Bill Clinton ook een dagvaarding. Maar daarover hoefden de Amerikaanse opperrechters zich niet te buigen omdat Clinton uiteindelijk vrijwillig instemde met een verhoor door een jury. Clinton werd toen via een videoverbinding tussen het Witte Huis en de rechtszaal verhoord.