Het Republikeinse lid van het Huis van Afgevaardigden voor de staat Florida, Ron DeSantis, wil een wettelijke regeling waardoor schadevergoedingen voor seksueel wangedrag van politici openbaar gemaakt kan worden. „Deze compensatie aan slachtoffers wordt betaald met belastinggeld dat de burger moet opbrengen. Dan mag die ook weten wat er met het geld is gebeurd”, aldus DeSantis.

Zijn collega en partijgenoot Scott Taylor uit Virginia deelde vorige week woensdag mee een initiatiefwet in te dienen die het gebruik van belastinggeld voor zogenoemde zwijgcontracten verbiedt. „Het past niet belastinggeld te gebruiken voor roofzuchtig gedrag”, vindt hij.

De plannen van DeSantis en van Taylor leiden binnen het Congres tot heftige discussies. Een deel van de Congresleden beseft wel dat er iets moet gebeuren, maar voelt er niets voor om oude kwesties alsnog publiek te maken. De Democratische afgevaardigde Jerry Nadler uit de staat New Jersey zegt dat openbaarmaking van regelingen schadelijk is voor collega’s die oprecht spijt hebben van hun daden en volledig te goeder trouw een regeling hebben getroffen. „Zij handelden binnen de kaders van de wet. Dan mogen ze nu niet aan de schandpaal worden genageld.”

Jenny Beth Martin, woordvoerder van de Tea Party Patriots (een groep die binnen de Republikeinse Partij veel invloed heeft), is het daar volstrekt mee oneens. „Er is belastinggeld gebruikt om de smerige praktijken af te dekken. Zo houd je de poel van corruptie en wangedrag in Washington intact. De burger heeft het recht de namen te kennen van de politici die over de schreef zijn gegaan.”

Kritiek is er ook op het bureau waar medewerkers van het Congres kunnen klagen over wangedrag van hun meerderen. Uit de verslagen van deze afdeling blijkt dat ze jaarlijks 1 tot 4 miljoen dollar aan smartengeld uitkeert. Maar het bureau heeft niet bijgehouden wie wat waarvoor heeft gekregen. Evenmin kan het een overzicht geven van het aantal zwijgcontracten dat politici sloten met vrouwen die geklaagd hadden over seksuele intimidatie. Een woordvoerder zegt wel dat het om „diverse gevallen” gaat.

„Dit gebrek aan duidelijkheid versluiert het buitensporige gedrag van politici”, zegt Chris Farrell van Judicial Watch, een lobbyorganisatie die strijdt voor meer transparantie in de politiek. „Al jaren hangt er een zwoel sfeertje in Washington. Er zijn politici die dat in stand houden omdat ze zelf vuile handen hebben; er zijn er ook die het probleem om wat voor reden dan ook niet durven aan te pakken.”

De kwestie is actueel geworden nu binnen een maand tijd er vier Congresleden beschuldigd worden van ontoelaatbaar seksueel gedrag. De eerste was Roy Moore, kandidaat-senator voor Alabama, die in het verleden meisjes zou hebben aangerand. Zijn herverkiezing, volgende maand, hangt ondanks de steun van Trump aan een zijden draadje. Anderhalve week geleden raakten twee Democratische Congresleden, senator Al Franken en John Conyers van het Huis van Afgevaardigden, in opspraak. Verschillende vrouwen beschuldigden hen van seksuele intimidatie. De 88-jarige Conyers is de nestor van het Huis. Hij is sinds 1965 lid. Inmiddels is bekend dat hij in 2015 een vrouw ontsloeg omdat zij niet inging op zijn avances. De vrouw is met een bedrag van ruim 27.000 dollar het zwijgen opgelegd. Conyers erkent een schadevergoeding te hebben betaald, maar ontkent dat er sprake was van seksueel ontoelaatbaar gedrag.

Vorige week maakte het 68-jarige Congreslid Joe Barton (Republikein) zijn excuses nadat er op een anoniem Twitteraccount een naaktfoto van hem verscheen. Die had hij in het verleden naar een vrouw gestuurd. Met haar had hij een affaire toen hij nog niet gescheiden was van zijn tweede vrouw. In The Washington Post verklaart de betrokken vrouw dat ze veel langer een relatie had met Barton dan hij zelf zegt. Daarbij vertelde ze dat de politicus telefonisch had gedreigd haar te laten vervolgen wegens smaad als ze ooit iets in de openbaarheid zou brengen. Barton zei deze week het versturen van de naaktselfie te betreuren.

In Washington wordt gesuggereerd dat Barton slachtoffer is geworden van „wraakporno.” Niemand kan tot nog toe vertellen wie de naaktfoto heeft geplaatst. De politie van het Congres is inmiddels een onderzoek gestart.

Veel commentatoren zien de vier meldingen van seksueel ontoelaatbaar gedrag als onderdeel van de #MeToo-beweging die de achterliggende weken is ontstaan. „Nadat het zeil van de beerput in de filmwereld is getrokken, is nu ook de politiek aan de beurt”, schreef The Detroit Free Press. Anderen suggereren dat deze gevallen te maken hebben met het „gestook” door een buitenlandse mogendheid. Hoewel dat niet valt uit te sluiten, is het gebruik van de term nepnieuws, zoals enkelen doen, misplaatst. Meerdere vrouwen hebben verklaringen afgelegd. En de betrokken politici geven hun misdragingen uit het verleden toe.