Zojuist is de nieuwe Canta met veel tamtam gepresenteerd. Directeur van Waaijenberg Mobiliteit Frank Vermin stapt in een exemplaar dat nog gewoon op benzine rijdt. Want niet elke nieuwe Canta is elektrisch aangedreven. „Veel van onze klanten rijden behoorlijk wat kilometers. Voor hen is een elektrische versie niet handig.”

Hij start de motor, die luidruchtig ronkt. Maar wel minder dan de oude, benadrukt Vermin, terwijl hij het terrein af rijdt. Een gordel om is niet verplicht, een rijbewijs evenmin.

Ruimte achterin

Dat laatste maakt een Canta ideaal voor ouderen en mindervaliden die geen rijbewijs (meer) hebben. Loes Spijker uit Amersfoort, die al zo’n vijftien jaar Canta rijdt, vindt de nieuwe versie „meer auto.” Al maakte ze zich wel even zorgen over de ruimte achterin. „Ik rijd vaak naar snuffelmarkten, met een lading spullen. Even was ik bang dat die in de nieuwe niet zou passen, maar ik heb net gekeken en de ruimte achter de stoelen valt me mee. Er is ook geen tildrempel, dat is heel fijn.”

Een elektrische versie ziet ze niet zitten. „Nu vliegen de katten alle kanten op als ik aan kom rijden”, grapt ze. „Zo’n elektrische is me te stil. En ik kan hem thuis ook moeilijk opladen.”

Toch koos fabrikant Waaijenberg ook voor een elektrische versie. Vanwege het milieu en door vragen van klanten en gemeenten, die in sommige gevallen de aanschaf voor mindervaliden vergoeden.

Tijdens een proefrit blijkt de elektrische versie inderdaad veel stiller te zijn. De actieradius is met ongeveer 40 kilometer echter beperkt en het opladen van de accu duurt tussen de zes en de acht uur: aloude beperkingen van nieuwe techniek waar ook de Canta mee te maken heeft.

Luchtdruk

Het relatief kleine team –zes medewerkers hebben het nieuwe wagentje ontworpen– voerde de nodige vernieuwingen door. Een handigheidje is het laten zakken van het raam als de deur opengaat. De verhoudingsgewijs grote deuren zijn vaak moeilijk dicht te doen vanwege de luchtdruk in de kleine cabine. Door het raam te laten zakken, sluit de deur veel gemakkelijker. Is die eenmaal dicht, dan gaat het raam automatisch weer omhoog.

Een minder zichtbare verbetering is de automatische choke. Moeten huidige Cantarijders het toerental bij een koude motor nog handmatig verhogen, de nieuwe doet dat zelf. Ook is volgens Waaijenberg de motor minder vervuilend en stiller geworden.

Tijdens een proefrit blijkt de benzineversie nog altijd lawaaiig, maar een gesprek is onderweg wel te voeren. Iets wat in een oude Canta bijna niet gaat. Echt stil rijden kan in de elektrische versie. Alleen een licht gezoem is te horen. Ook is het wagentje behoorlijk snel op gang.

De Canta Comfort gaat 13.645 euro kosten, de elektrische variant is 2000 euro duurder en de Premium zit ertussenin.

Loes Spijker kijkt naar het dashboard, voelt nog even aan de nieuwe hendel om de auto in D, N of R te zetten en stapt dan met een zucht uit. Ze heeft namelijk een probleem: enkele maanden geleden kocht ze een nieuwe Canta, maar nog wel van de oude serie. „Die moet nog een paar jaar mee. Tja, als ik dít had geweten…”