Dietz zat sinds juli 2003 in een gevangenis in de Amerikaanse staat Virginia. In november vorig jaar bekende hij schuld, terwijl hij eerder steeds had volgehouden dat hij onschuldig was. Hij gaf het misdrijf toe in de hoop een lagere straf te krijgen.

Bovendien wilde hij zo snel mogelijk terug uitgeleverd worden om zijn straf in Nederland verder te kunnen uitzitten. De rechter in de VS legde hem uiteindelijk vijf jaar en tien maanden gevangenisstraf op.

Dietz bekende in november aan de Amerikaanse rechter dat hij samen met anderen het plan had om XTC–pillen naar de Verenigde Staten te transporteren. Ook zou hij tenminste 105.000 pillen hebben gedistribueerd.

Volgens Nooitgedagt was de straf die zijn cliënt in de VS heeft gekregen, daar de laagst mogelijke. Dietz had er maximaal twintig jaar en een geldboete van 1 miljoen dollar voor kunnen krijgen.

De Amsterdammer heeft lang volgehouden dat hij onschuldig was. In een periode van 2,5 jaar voerde hij processen tegen de Nederlandse Staat om uitlevering te voorkomen. Nadat hij in Amerika was aangekomen, besloot hij uiteindelijk toch schuld te bekennen, omdat een volledig proces voor een rechtbank waarschijnlijk nog jaren in beslag zou hebben genomen. De Amsterdammer wilde zo snel mogelijk terug naar Nederland, zodat zijn vrouw en zeven minderjarige kinderen hem in de gevangenis kunnen opzoeken.

In augustus werd duidelijk dat de Amerikanen ernstige kritiek hebben op de Nederlandse procedures voor de uitlevering van verdachten. Uit een brief van het Amerikaanse ministerie van Justitie aan de Nederlandse autoriteiten bleek onder meer dat het de Amerikanen flink tegen de borst stuit dat hun straffen in Nederland worden ingekort. Over het algemeen gelden in de VS veel hogere straffen dan in Nederland.

Uit dezelfde brief is duidelijk geworden dat de Amerikanen in ieder geval in een onderzoek tegen de Nederlandse drugsbaron Henk R. (Rommy) de Nederlandse justitie bewust niet hebben ingeschakeld. Dit om deze ’nadelen’ te voorkomen.

Het uitleveringsbeleid naar de VS ligt in Nederland juist geregeld onder vuur, omdat het de Amerikanen juist te veel tegemoet zou komen. Een van de kritiekpunten is dat Nederland de belangen van zijn onderdanen niet goed behartigt: de staat zou de opgevraagde verdachten moeten beschermen, omdat zij in de VS geen eerlijk proces zouden krijgen.

In de VS bestaat de gewoonte om verdachten schuld te laten bekennen in ruil voor een lagere straf. Deze schuldbekentenissen ontlasten het rechtssysteem, doordat ze voorkomen dat een volledig, langdurig proces in de rechtszaal moet worden gevoerd. Diverse advocaten benadrukken dat Nederlandse verdachten op allerlei manieren onder druk worden gezet om zo’n ’plea–agreement’ te tekenen. Daardoor worden de rechten van de verdachten geschonden, menen de raadslieden.

Volgens Nooitgedagt is zijn cliënt dolblij dat hij weer in Nederland is. „Paul reageerde wel erg teleurgesteld dat hij niet vrij is gekomen."