Hoe mooi zou het zijn als cliënten samen iets maken wat ze op straat kunnen aanbieden? Anna den Hoed (44), fondsenwerver bij Siloah, vroeg het zich vorig jaar tijdens de Week van het Leven af. „De aftrap was toen op onze locatie in Bodegraven. Onze doelgroep en de doelstelling van de Week van het Leven zijn een mooie combinatie. Ik dacht: we moeten een gezamenlijke attentie maken die makers en ontvangers een positief gevoel oplevert. Een presentje dat een fijn gevoel geeft.”

Het werd een houten hartje met de tekst ”Ik lief jou” erop. Vijf locaties van Siloah, verspreid over het hele land, doen eraan mee. De materialen voor de hartjes –waar er nu 6000 van zijn vervaardigd– worden gesponsord door bedrijven uit de achterban.

Een hartje staat voor een positief gevoel, legt de fondsenwerver uit. „Het gros van de mensen zal het fijn vinden als iemand ”ik vind je lief” tegen ze zegt. Het hart staat ook voor leven, en komt in ons logo terug. Het paste perfect.”

Coronacrisis

Net nadat het project is goedgekeurd, breekt de coronacrisis uit. „Gelukkig hadden we hiermee een superproject waar de cliënten aan konden werken”, zegt Den Hoed. „Cliënten van verschillende niveaus konden meedoen, omdat er veel verschillende handelingen nodig zijn. Sommige cliënten kunnen normaal gesproken niet mee helpen omdat er voor hen geen werk is. Nu kon iemand die bijvoorbeeld rolstoelgebonden is de hartjes in zakjes doen. Het is leuk om te zien met hoeveel plezier de cliënten aan de hartjes werkten.”

Corona betekent helaas ook dat de presentjes nu niet op straat uitgedeeld kunnen worden, zoals eerst de bedoeling was. Dat staat nu op de planning voor volgend jaar. Den Hoed hoopt mensen „buiten onze zuil” ermee bewust te maken hoe waardevol het leven is.

Lief geluid

Ze verheugt zich op het moment dat de hartjes op stations uitgedeeld kunnen worden. „Het is mooi om iets te delen vanuit onze doelgroep, wat ze zelf hebben gemaakt. Dit is een lief geluid vanuit onze cliënten naar de mensen op straat.”

„Leven is van God”

Bart Jansen (27), Molenhoek, locatie Landzicht in Rijssen: „Ik vind het leuk om aan de hartjes te werken. Je bent lekker met je handen bezig. We hebben er samen 3000 gemaakt. Iedereen werkt er een beetje aan mee. Eerst tekenen we de vorm uit, daarna zagen we hem uit, dan gaan we schuren, boren en verven. Daarna komen de stickertjes erop. Ik heb geverfd, geboord en gezaagd. Op de achterkant van het ingepakte hartje zit een kaartje met ”ik ben blij dat jij er bent” en dat het voor de Week van het Leven is.

Ik vind het jammer dat we ze dit jaar niet kunnen uitdelen. Nu gaan we dat volgend jaar doen. Ik wil ze graag geven aan mensen die niet gelovig zijn. Misschien gaan ze erover nadenken. Het leven heb je gekregen van God. Dat mensen dat zomaar dood maken, is echt tegen de wil van God. Ik vind het heel belangrijk om deze boodschap door te geven.”

„Hele hoop geverfd”

Hetty van Eckeveld (46), locatie De Rank in Bodegraven: „Ik heb de hartjes geverfd en er stickers op geplakt. We zijn in mijn groep met zeven mensen. Een paar hebben ook aan de hartjes gewerkt. Het was voor het eerst dat ik zoiets maakte. Ik heb er een hele hoop geverfd.

Een hartje heeft met liefde te maken. Het is iets aardigs dat wij aan andere mensen willen geven. Op het hartje staat ”Ik lief jou”, dat betekent ”Ik hou van jou”. Dat zou ik willen zeggen tegen mijn begeleiders, of mijn moeder.

De hartjes willen we uitdelen op het station in Bodegraven en ook in andere plaatsen. Ik wil ze aan mensen geven die daar langs langslopen. Ik vind het belangrijk dat mensen deze boodschap over het leven te horen krijgen, anders zouden ze dit niet weten. Misschien geven ze het hartje een mooi plekje in hun huis.”

„Blij dat ik er ben”

Wilma Weststrate (53), locatie De Rotssteen in ’s-Gravenpolder: „Het hartje betekent dat ik blij ben dat ik er mag zijn. Met de hartjes willen we laten zien dat wij heel goed kunnen werken en andere mensen blij kunnen maken. Ik had ze willen uitdelen op het trein- en busstation in Goes. Daar komen veel mensen. Ik had ze willen geven aan alle mensen die daar langskomen, ze blij willen maken met zo’n mooi hartje.

We hebben er hard aan gewerkt en we hadden veel zin om ze uit te delen. Nu mag het niet omdat er corona is. Dus bewaren we ze tot volgend jaar. Dan kunnen we ze bij leven en welzijn wel uitdelen aan de mensen.

Ik ben blij dat de Week van het Leven er is. Dat betekent dat ik er ook mag zijn. Wij zijn allemaal mensen door de Heere gemaakt. Voor de Heere zijn wij allemaal hetzelfde. Ik ben blij dat ik er ben!”