De afgelopen vier jaar speelde Pence een bescheiden rol naast Trump. In februari dit jaar kreeg hij het coronavirus op zijn bordje. Hij werd voorzitter van de White House Coronavirus Task Force, een speciale eenheid met als taak de verspreiding van het virus in te dammen en te voorkomen. Media spraken over een ondankbare opdracht, met een president die het gevaar lang ontkende. Ook zelf gaf Pence herhaaldelijk een verkeerde voorstelling van zaken. Hij verklaarde het snel stijgende aantal coronabesmettingen door het groeiend aantal testen, maar wetenschappers spraken dat tegen. In april had hij nog zonder mondkapje een werkbezoek aan een ziekenhuis gebracht. Kort daarop erkende hij dat hij verkeerd had gehandeld.

„Christen, conservatief en een Republikein, in die volgorde”, beschreef de vicepresident zichzelf eens. Als tiener was hij nog Democraat, en een fan van wijlen president John F. Kennedy en de mensenrechtenactivist Martin Luther King Jr die hem zouden hebben geïnspireerd in de politiek te gaan. Maar het presidentschap van Ronald Reagan (1981-1989) en diens, zo verwoordde Pence, „gezond verstand conservatisme” zorgde voor een ommezwaai. Hij liet in dezelfde tijd zijn rooms-katholieke geloof los om een wedergeboren christen te worden.

Zijn conservatieve opvattingen bleven niet onopgemerkt tijdens zijn gestage politieke opmars. Het tijdschrift Esquire bestempelde Pence in 2008 tot een van de tien beste leden van het parlement. Diens „onverdeelde traditionele conservatisme heeft hem herhaaldelijk tegen zijn partijoudsten opgezet”. Hij werd 2013 gouverneur van de staat Indiana. Ondanks zijn grote naamsbekendheid en een populaire vertrekkende gouverneur van dezelfde partij, was het een nek-aan-nekrace voor Pence, benadrukt Wikipedia. Hij boekte slechts een nipte overwinning.

Mocht Pence voor het hoogste ambt willen gaan, dan zal hij zich de komende jaren langzaam uit de schaduw moeten werken van zijn alles beheersende baas. Tegenstanders schamperen over zijn optreden tijdens het verkiezingsdebat met zijn rivaal, de Democratische vicepresidentskandidate Kamala Harris. Het was vooral een vlieg die bijna twee minuten op zijn haar zat, die de aandacht trok.