De Duitse antropoloog Adrian Zenz analyseerde de overheidsdocumenten uit de westelijke regio Xinjiang. Daar staan interneringskampen waar de Oeigoerse bevolking heropvoedingsprogramma’s moet volgen. Vermoedelijk zitten er meer dan een miljoen Oeigoeren gevangen.

Nu blijkt dat in de provincie Yarkand, in de regio Xinjiang, in 2018 bijna 10.000 kinderen woonden van wie een ouder in een kamp zat. Bijna duizend kinderen moesten beide ouders missen. Als de cijfers van Yarkand worden doorgetrokken naar de gehele regio, betekent dit dat er van 250.000 kinderen onder de 15 jaar een of twee ouders in een kamp zitten.

Volgens het onderzoek zitten in de regio Xinjiang meer dan 880.000 kinderen in weeshuizen of internaten. Om al de achtergebleven kinderen op te vangen, verbouwt de Chinese regering basisscholen en zelfs kinderopvanglocaties in sneltempo om tot vaak streng beveiligde internaten. Het scheiden van families en het wonen in zo’n internaat heeft volgens het onderzoek een grote impact op het welzijn van de kinderen.

The Economist noemt de vervolging van de Oeigoeren een misdaad tegen de menselijkheid. De Chinese minister van Buitenlandse Zaken zei vrijdag dat dit verwijt onjuist is. In het verleden ontkende Peking het bestaan van de kampen, terwijl het ze later de kampen omschreef als onderdeel van opleidings- en heropvoedingsprogramma’s met als doel armoede en terrorisme in de regio tegen te gaan. Vorig jaar beweerde een functionaris dat de meeste gevangenen waren vrijgelaten.