Dat is de opvallendste uitkomst van de vergelijking tussen het strafrechtelijk apparaat in Noordrijnland-Westfalen en Nederland door de professoren P. Tak en J. Fiselier van de Katholieke Universiteit Nijmegen. Het onderzoek is uitgevoerd in opdracht van de ministers Korthals (Justitie) en De Vries (Binnenlandse Zaken).

De hoogleraren ontdekten dat in Noordrijn-Westfalen -dat demografisch en sociaal-economisch sterk op Nederland lijkt- veel meer zaken worden opgehelderd. Ligt het ophelderingspercentage in Nederland op een schamele 15 procent, bij de Duitsers is dit 50 procent.

De ministers De Vries en Korthals plaatsen kanttekeningen bij het grote verschil. Zo besluiten politie en justitie in Nederland soms misdrijven niet verder uit te zoeken als in andere zaken al voldoende bewijs tegen de vermoedelijke dader is verzameld. Het voordeel van deze aanpak zou zijn dat de aandacht snel op andere verdachten kan worden gericht. In Duitsland is dit niet de praktijk.

Een ander verschil is volgens de ministers dat Nederland aanzienlijk meer geweldsmisdrijven kent. Deze zaken vergen veel tijd, wat ten koste gaat van andere zaken, stellen de ministers.

De hoogleraren constateren ook dat Noordrijn-Westfalen tweemaal zoveel rechters en officieren van justitie als Nederland heeft. Strafzaken duren bij onze oosterburen ook langer, omdat al het bewijs dat in het vooronderzoek is verzameld op de zitting gepresenteerd moet worden.

De politie brengt in Noordrijn-Westfalen meer zaken aan bij het openbaar ministerie. Veel daarvan worden alsnog geseponeerd. Dat komt omdat bij de Duitsers het fenomeen politiesepot onbekend is. Alle sepotbeslissingen moeten daar door het OM worden genomen en vaak is toestemming van een rechter nodig.