Vrijwel alle patiënten (bijna 95 procent) lagen in Nederlandse ziekenhuizen. Bijna een derde van de patiënten had voor de opname in het ziekenhuis al een hart- of vaatziekte. Ruim 60 procent van de patiënten in de studie was man, en de gemiddelde leeftijd was 67 jaar.

Bij coronapatiënten in het ziekenhuis zijn boezemfibrilleren (142 patiënten, 4,7 procent) en andere ritmestoornissen van de boezems de meest voorkomende complicaties aan het hart. Ernstige hartcomplicaties komen minder vaak voor.

Tijdens de opname werd hartfalen bij 55 patiënten vastgesteld, een hartinfarct bij 15 patiënten, hartritmestoornissen die tot een hartstilstand kunnen leiden bij 14 mensen en ontstekingen van de binnenbekleding van het hart, de hartkleppen, de hartspier of het hartzakje bij 8 patiënten. Bijna 200 patiënten (6,6 procent) kregen een longembolie. Bij de ernstige zieke patiënten op de intensive care treden deze complicaties vaker op.

Tijdens het verblijf in het ziekenhuis overleden 595 (bijna 20 procent) patiënten, van wie 16 door problemen aan het hart. Zij verbleven gemiddeld 7 dagen in het ziekenhuis. Diegenen die op de intensive care terechtkwamen, lagen daar gemiddeld 13 dagen.

„Het is verontrustend dat corona gepaard kan gaan met problemen in het hart- en vaatstelsel”, zegt directeur Floris Italianer van de Hartstichting. Hij noemt het belangrijk dat er snel meer kennis komt, bijvoorbeeld over welke patiënt meer kans loopt dat corona voor hem of haar ernstige gevolgen heeft. Vervolgonderzoek moet ook nog uitwijzen hoeveel patiënten complicaties krijgen en houden op de lange termijn, ook na een opname in het ziekenhuis.

Wereldwijd is dit het grootste onderzoek naar hartcomplicaties bij coronapatiënten, meldt de stichting. De resultaten komen uit de internationale CAPACITY-COVID registratie waaraan 74 ziekenhuizen in 13 landen bijdragen. Tijdens de eerste coronagolf is in Nederland de helft van alle ziekenhuisopnames daarin geregistreerd. Die gegevens worden in veel onderzoeken gebruikt.