Zijn studeerkamer toont afbeeldingen van de kerken van alle gemeenten waaraan hij verbonden geweest is, maar daar wijst ds. Gielen slechts terloops naar. Het gaat hem om een betrekkelijk klein tegeltje, dat al dertien keer meeverhuisd is. De tekst ervan luidt: ”God heeft mijn leven anders geweven dan ik had verwacht. Toch heeft dit zegen, op al mijn wegen, altijd weer gebracht.” Hij benadrukt het woord ”wegen”. Hij was internationaal chauffeur, maar moest het stuur uit handen geven.

Tot zegen

Dat verhaal vertelt hij in de serre van zijn appartement in Middelharnis. „Ik ben van onkerkelijke afkomst en trouwde met een kerkelijk meisje. Toen we in Spijkenisse woonden, had mijn vrouw weinig interesse in geloofszaken, maar nadat we weer in Stellendam waren gaan wonen, ging ze iedere week naar de kerk. Op een gegeven moment wilde ze geloofsbelijdenis doen en ze vroeg of ik voor die gelegenheid mee wilde gaan naar de kerk. Om alvast te zien hoe het er toeging tijdens een dienst, ging ik die zondag daaraan voorafgaand al een keer.”

Dat werd hem tot zegen. „De predikant preekte over Jesaja 55:7: „De goddeloze verlate zijn weg, en de ongerechtige man zijn gedachten.” Ik begreep er helemaal niets van, maar de tekst liet me niet los en ik vroeg er allerlei mensen in mijn omgeving naar. Iemand die mij veel onderwijs gaf, was Fienus Noorthoek, die zelf in vroeger tijd ook niet naar de kerk ging. Deze eenvoudige man legde mij, bij een open Bijbel, uit wat hij zelf wist.”

Dordtse Leerregels

Het leven van Kees Gielen veranderde. Hij ging voortaan iedere zondag naar de kerk. Twee jaar later legde hij belijdenis van het geloof af en nam hij deel aan het heilig avondmaal. Hij stopte met zijn werk als internationaal chauffeur. Eerst reed hij als chauffeur op het binnenland, daarna werkte hij op de visafslag van Goedereede.

Hij wilde meer van de Bijbel en het geloof weten, volgde diverse Bijbelcursussen en werd in 1981 benoemd tot evangelist voor de IZB in Rotterdam. Van 1992 tot 1995 was hij eveneens IZB-evangelist maar toen in het Groningse Oude Pekela.

Ds. Gielen denkt nog vaak terug aan ds. Iz. Kok, van 1982 tot 1988 predikant van de Maranathakerk in Rotterdam-Zuid. „Hij is mijn geestelijke vader geworden. Hij heeft diepe sporen in mijn leven nagelaten, vooral op het punt van het aanbod van genade en de belofteprediking.”

Veel steun had hij in zijn leertijd eveneens aan de Dordtse Leeregels. „Daarin staat enerzijds dat alle mensen gezondigd hebben maar anderzijds dat degenen die door het Evangelie geroepen worden ernstig en welmenend geroepen worden. Allen die tot God komen en geloven, belooft Hij het eeuwige leven.”

Lees ook

Ds. Gielen: Koffiezetten is ook evangelisatie

Toch predikant

Ds. Gielen werd evangelist in de hervormde gemeente van Oude Pekela en hij mocht daar voorgaan tijdens de diensten. Hij dacht dat hij geen predikant kon worden, maar het Hervormd Theologisch Wetenschappelijk Instituut van de Nederlandse Hervormde Kerk baande de weg voor hem. Daardoor kon hij, na de studie van enkele vakken theologie aan de Leidse universiteit, toch predikant worden, via de weg van de ”singuliere gaven”. In 1995 werd hij beroepbaar gesteld. „Het is wonderlijk gegaan.”

Voor de eerste twee beroepen die kandidaat Gielen kreeg, bedankte hij. Op de dag dat zijn contract met de IZB afliep, belde de scriba van de hervormde gemeente van Polsbroek en Vlist, waarna hij beroepen werd. „De Heere bestuurt ook de kleinste dingen.”

Reisdoel

Tijdens zijn predikantschap heeft hij verdriet maar ook profijt gehad van zijn eertijds. „In crisissituaties, bijvoorbeeld in het geval van huwelijksproblemen, kon ik goed met mensen praten. Ik kon niet met de vinger wijzen, omdat ik wist dat ik zelf net zo geweest was. Daardoor stond ik niet boven die mensen maar ik probeerde naast hen te zitten, wat opening gaf in het gesprek.”

Ook in het contact met de jeugd was zijn afkomst soms een voordeel. „Als ik hen toesprak, had ik het nogal eens over mijn chauffeurstijd, soms met het bord ”King of the Road” erbij. De chauffeur bepaalt het doel van de reis maar ik heb het stuur uit handen mogen geven. Nu bepaalt een Ander het reisdoel. Jezus is de Weg, de Waarheid en het Leven.”

Herdenkingsdienst

Ds. Gielen betreurt het dat predikanten na hun emeritaat goeddeels uitgerangeerd zijn. „Het woord ”emeritus” werd in de oudheid gebruikt voor een Romeinse soldaat. Die diende weliswaar niet meer actief in het leger, maar hij werd nog wel op allerlei manieren ingezet. Dat zou toch ook kunnen met predikanten van de Hersteld Hervormde Kerk? Ze kunnen bijvoorbeeld nuttig zijn als consulent van een vacante gemeente of bij visitatie.”

Op zondag 13 september wordt een herdenkingsdienst gehouden in het kerkgebouw van de hervormde gemeente Polsbroek en Vlist, de eerste gemeente van ds. Gielen.

Levensloop ds. C. Gielen

Cornelis Gielen werd op 23 januari 1945 geboren in Poortugaal. Hij werd internationaal vrachtwagenchauffeur. In 1981 werd hij evangelist voor de IZB in Rotterdam. Vanaf 1987 was hij pastoraal medewerker in Cillaarshoek en Kinderdijk. Ook was hij godsdienstleraar. Polsbroek en Vlist werd zijn eerste gemeente. Daarna volgde Middelharnis (2000). In deze gemeente ging hij mee met de Hersteld Hervormde Kerk. Vanaf 2006 stond hij in Poortvliet. In 2010 ging hij met emeritaat.

In 2010 overleed zijn vrouw Corrie, met wie hij vier kinderen kreeg. In 2011 hertrouwde hij met Jannie Nagtegaal.