De pakhuizen in de haven van Gonaïves liggen vol met zakken bloem, linzen en andere producten. Voedsel is er genoeg, maar omdat bijna alle vrachtwagens die het voedsel naar de bevolking brengen worden geplunderd, blijven de zakken in de pakhuizen. „Het probleem zit ’m niet in een gebrek aan voedsel, maar in het gebrek aan veiligheid en vrachtwagens”, zei Ricardo Mena, een medewerker van het departement voor de coördinatie van hulpverlening van de Verenigde Naties, donderdag.

De VN hebben naast een gebrek aan vrachtwagens ook een groot gebrek aan militairen in Gonaïves en Haïti in het algemeen. In de verwoeste stad met 250.000 inwoners zijn slechts 750 blauwhelmen gelegerd, in heel Haïti slechts 3000. Die kunnen onmogelijk de distributie van al het voedsel beveiligen. De troepen hebben in Gonaïves al verschillende keren in de lucht geschoten en schrikgranaten afgevuurd om de orde te bewaren terwijl hulpverleners voedsel uitdeelden. Maar vaak loopt de verstrekking van voedselhulp uit op een chaos.

Sommige inwoners van de stad, waar 200.000 inwoners op trottoirs of op de daken van hun met modder volgelopen huizen moeten slapen, zien niets in de werkwijze van de hulpverleners. „De hulpverleners doen niet genoeg. Ze komen niet eens naar de wijken waar problemen met bendes voorkomen”, zei Rony Coq, een inwoner van Gonaïves. Volgens hem stelen bendes het ’s middags met veel moeite verkregen voedsel ’s nachts uit de huizen van mensen.

Desalniettemin zeggen de in Haïti aanwezige hulporganisaties dat de situatie in Gonaïves geleidelijk aan verbetert. Hoewel er nog zo’n 150 ton voedsel in de pakhuizen in de haven ligt, zei de organisatie Care donderdag dat er ook al zo’n 486 ton voedselhulp is uitgedeeld aan zo’n 100.000 mensen. De hulpverleners hebben inmiddels vier distributiecentra opgezet in Gonaïves, die samen 80 ton voedsel per dag verdelen. In de kiosken in de stad zijn distributiecentra voor water opgezet die dagelijks zo’n 151.000 liter water uitgeven.

„Vrijdag hebben we zeven vrachtwagens met hulpgoederen de stad ingestuurd. Je kunt dat voedsel niet zo maar op straat gooien. Daarvoor moet er genoeg beveiliging aanwezig zijn”, zei Mena. „Maar de veiligheid groeit voortdurend en als gevolg daarvan kunnen we steeds meer uitdelen.” De rooms-katholieke non Margaret Ann Lorway, die helpt met de distributie van voedsel, was minder optimistisch. „De distributie is extreem moeilijk en ik denk dat steeds dezelfde mensen het voedsel krijgen. Zo lijden de mensen die de meeste hulp nodig hebben, het meeste honger.”