Het is de bedoeling dat een deel van de opbrengst uit de olie- en goudindustrie naar dat speciale fonds vloeit. De regering zal dat geld en de rente inzetten voor de ontwikkeling van niet-mijnbouwsectoren om daarmee de afhankelijkheid van niet-duurzame producten als olie en gas te verkleinen. Daarnaast dient het fonds als appeltje voor de dorst voor slechtere tijden.

Santokhi zei dat er in de wereld veel voorbeelden zijn van landen waar olie is gevonden, maar waar de inwoners er nauwelijks van hebben geprofiteerd. Suriname wil die fout niet maken, aldus een stellige Santokhi. De vorige regering onder leiding van Desi Bouterse heeft in 2017 al een wet gemaakt die zo’n spaarfonds mogelijk maakt. Maar daar is het volgens Santokhi bij gebleven.

Waarnemend directeur Agnes Moensi van Staatsolie vindt dat de regering er alles aan moet doen de Surinaamse economie op gang te krijgen. De kredietwaardigheid van het land is nu zo slecht dat de nationale oliemaatschappij grote problemen heeft geld te lenen op de internationale kapitaalmarkt. Zo’n 1,5 miljard dollar is nodig om mee te kunnen doen in de exploitatie van de oliebronnen. „Staatsolie is een juweel, een prachtig bedrijf. Maar omdat het in Suriname is gevestigd, dat een slechte kredietwaardigheid heeft, kunnen we nu dat geld niet lenen”, aldus Moensi, die ook nog enkele andere financieringsmogelijkheden ziet.