De twee buurlanden leven als gevolg van grensconflicten al decennia met elkaar op gespannen voet. In 1969 bezette het Guyanese leger het Tigrigebied -een stuk ontoegankelijk regenwoud ter grootte van de provincie Utrecht- omdat het land meent daar aanspraak op te maken. Tot op de dag van vandaag is een handjevol militairen uit de voormalige Britse kolonie daar heer en meester.

In 1999 brak er bijna een gewapende strijd uit nadat Guyana in de monding van de rivier de Corantijn een Canadees bedrijf naar olie wilde laten boren. Zowel Suriname als Guyana claimt deze wateren. Een Surinaams marineschip verdreef de Canadezen en even dreigde er een oorlog. Inmiddels is Guyana naar de arbitragecommissie van de Verenigde Naties gestapt om het pleit in zijn voordeel te beslechten.

Surinaamse media zijn unaniem van mening dat de betwiste gebieden aan Suriname toebehoren en grijpen iedere gelegenheid aan om Guyana met woorden aan te vallen of juist te negeren. Andersom geldt hetzelfde. Dat de Guyanese media in hun verslag van de bewuste vergadering ieder aanwezig staatshoofd vermeldden maar geen woord vuil maakten aan Venetiaan, die nota bene als voorzitter van de vergadering optrad, is de Surinaamse collega’s in het verkeerde keelgat geschoten.

Hoewel de VN nog geen oordeel hebben geveld over de vraag aan welk land de betwiste gebieden en wateren toebehoren, staat voor Surinaamse journalisten vast dat Guyana er geen aanspraak op maakt en laten ze in de berichtgeving over de kwestie iedere vorm van objectiviteit varen. Naar aanleiding van het laatste incident rond de Caricom-vergadering stelt de avondkrant De West dat de Guyanese pers president Venetiaan heeft gedesavoueerd. De regering van Guyana wordt omschreven als „heren criminelen in het machtscentrum van Guyana. Ze liggen voortdurend als een stel struikrovers op de loer om te kijken wat ze ons afhandig kunnen maken.”

Vooral de Guyanese krant Stabroek News krijgt er van De West van langs. „Zij hebben een gruwelijke hekel aan alles wat Suriname en Surinaams is. De Guyanezen kunnen wat ons betreft allemaal de pot op.” Stabroek News-redacteur Denzel Millar slaat in een reactie keihard terug: „Wij willen best de pot op, als de Surinamers doodvallen. Gevaarlijke nationalisten zijn het die uit zijn op een oorlog om grond te veroveren waar ze geen recht op hebben. Van journalisten zou je iets meer afstand mogen verwachten, maar het is duidelijk dat ze worden gecontroleerd door de Surinaamse regeerders.”

De Surinaamse media hebben echter niet alleen hun pijlen gericht op hun collega’s in het buurland. Ze zijn van mening dat de Surinaamse regering in de kwestie rond de grensdisputen te slap optreedt en allang militair had moeten ingrijpen „om Guyana een lesje te leren. Ze denken onterecht dat het met de Guyanezen en de problemen die we met deze lieden hebben, niet zo’n vaart zal lopen”, aldus De West.