Waar zijn we vandaag?

In ’t Woudt, tussen Den Hoorn en De Lier, gemeente Midden-Delfland, provincie Zuid-Holland.

Wat is de eerste indruk?

Het dorp ligt te midden van weilanden. De tuinbouwkassen van het Westland en de flats en kantoorgebouwen van de omringende steden blijven op gepaste afstand.

Wie leidt ons rond?

Willeke Huijsing. Zij en haar man Han wonen in de pastorie. „In 1977 kwamen we met onze vier kinderen vanuit Delft hiernaartoe. De vorige bewoner kocht dit huis uit 1855 van de kerk. Hij knapte het helemaal op.”

Hoe is ’t Woudt ontstaan?

„Rond 1270 werd hier de eerste kerk gebouwd, in de voorgaande jaren was het gebied achter de duinen ontgonnen.”

’t Woudt bleef altijd klein. Volgens Jacques Moerman uit Schipluiden, die de historie van het dorp beschreef, is een belangrijke oorzaak dat de boeren hun grond niet onder hun kinderen verdeelden. „Veelal nam de oudste zoon het bedrijf over. De anderen kregen een erfdeel in geld, waarmee ze elders hun geluk moesten zoeken. Er werd geen land vrijgemaakt voor extra bebouwing. Zestiende-eeuwse kaarten laten zien dat de bewoning bestond uit een kerk, een pastorie, een kosterswoning/schoolhuis, enkele knechtswoningen en armenhuisjes en drie boerderijen. Deze combinatie vormt nog altijd de kern van het dorp. Wel werden woningen op ongeveer dezelfde locatie vervangen.”

Hoe is het wonen in ’t Woudt?

„Er zijn zestien huizen. En precies het dubbele aantal inwoners: 32. Een bewonersvereniging organiseert geregeld iets voor de dorpsgenoten. Bovendien is er een dorps-app. Vanochtend nog meldde iemand dat er andijvie uit de tuin over was. Die ligt nu in een kist bij de woning en iedereen van ’t Woudt en langsfietsende toeristen mogen wat komen pakken.

Voor inkopen zijn we in eerste instantie aangewezen op een winkelstraat in Den Hoorn, 3 kilometer hiervandaan. Kerkelijk vormen we met Den Hoorn één gemeente. Op zondagochtend zijn er doorgaans tachtig tot honderd kerkgangers. Bijgebouwen heeft de kerk niet. Een groep van de kindernevendienst wijkt uit naar ons huis, een andere groep naar koffiehuis De Hooiberg.”

Wat valt op?

Het bordje ”Denk aan de buren” bij De Hooiberg, de enige horecagelegenheid. „We proberen een balans te houden, zodat ’t Woudt een aardig dorpje blijft en niet door toeristen wordt overspoeld. Fietsers en wandelaars zijn welkom, dat is klandizie voor De Hooiberg, touringcars zien we liever niet. Officieel is ’t Woudt een stiltegebied.”

Het koor van de laatgotische kerk is in 1831, toen er geen doden meer in kerken begraven mochten worden, afgebroken om ruimte te maken voor een eenvoudig kerkhof, dat nog altijd in gebruik is.

Is het ’s winters niet té rustig?

„Dan is het inderdaad stil, maar we hebben allemaal onze bezigheden. Wie goed mobiel is, kan hier ook in de winter prima wonen.”

Waarom is ’t Woudt het mooiste dorp van Nederland?

„Sinds 1977 is er veel verbeterd en verfraaid. Het dorp telt relatief veel huizen en voormalige boerderijen met een monumentstatus. Bovendien is ’t Woudt beschermd dorpsgezicht. Tot aan de A4 mag er niet gebouwd worden. Vanuit onze keuken zien we in de Woudtse Polder reigers, lepelaars en ooievaars. De boeren houden het groene landschap in stand. ’t Woudt is een oase in de drukke Randstad.”

serie

Mooiste dorpen

Dit is het derde deel in een serie over plaatsen die zijn genomineerd voor de ANWB-verkiezing ”Mooiste dorp van Nederland”. Volgende week maandag deel 4: Dreischor.