De dader schoot in januari zijn ouders, een halfzus, een halfbroer en een oom en tante dood tijdens een familiebijeenkomst. Twee andere verwanten raakten zwaargewond maar konden zichzelf in veiligheid brengen. De dader zou enkele van zijn slachtoffers als in een executie hebben omgebracht met schoten door het hoofd.

De dader bekende de gruweldaden aan het begin van het proces en noemde mishandelingen door zijn moeder als motief. Volgens de dader had zij hem misbruikt en vergiftigd, maar daar was geen bewijs voor. Een psychiater stelde vast dat de dader lijdt aan waanvoorstellingen en een psychische stoornis.

De openbaar aanklager had een levenslange gevangenisstraf geëist, hoewel die vond dat er bij enkele van de gepleegde feiten sprake was van een „beperkt controlevermogen” bij de dader. De mede-eisers beschouwen de jongeman daarentegen als volledig toerekeningsvatbaar. De verdediging vroeg met een beroep op verminderde toerekeningsvatbaarheid om een gevangenisstraf van 13 jaar en opname in een psychiatrisch ziekenhuis.