Het gerechtshof in Den Bosch veroordeelde De G. in oktober 2018 in hoger beroep tot twaalf jaar gevangenisstraf. De G. ging bij de Hoge Raad in cassatie.

De Eindhovense Van den Hurk verdween in de vroege ochtend van 6 oktober 1995. Anderhalve maand later werd haar lichaam gevonden in de bossen tussen Mierlo en Lierop. De zaak bleef jarenlang onopgelost, totdat De G. via een DNA-match als verdachte in beeld kwam.

De rechtbank vond het bewijs voor de doodslag niet sluitend. Zij veroordeelde De G. alleen voor de verkrachting en legde hem vijf jaar cel op. Het Openbaar Ministerie tekende tegen dat vonnis hoger beroep aan en wist het hof ervan te overtuigen dat de verdachte ook voor het doden van de tiener veroordeeld moest worden.

De G. en zijn advocaten meenden dat er geen sprake is geweest van een eerlijk proces. Ook vinden zij dat het hof niet goed heeft uitgelegd waarom het bewijs voor de doodslag zou zijn geleverd.

In zijn advies schreef de advocaat-generaal bij de Hoge Raad in april dat direct bewijs voor de verkrachting en de doodslag ontbreekt, maar dat het hof uit het verzamelde bewijs wel heeft kunnen afleiden dat De G. de dader is geweest.

De Hoge Raad heeft de cassatieklachten zonder inhoudelijke motivering afgedaan omdat deze volgens de hoogste rechter ongegrond zijn en geen juridisch belangrijke nieuwe vragen oproepen. „Met de uitspraak van de Hoge Raad van vandaag is ook voor de nabestaanden na een lange tijd een einde gekomen aan de onzekerheid over de uitkomst van de strafrechtelijke procedure”, zei de voorzitter van de Hoge Raad.