Ambtenaar Eringa schakelt rechter in
De heengezonden trouwambtenaar Nynke Eringa zal in beroep gaan bij de rechter. Zij legt zich niet neer bij de weigering van de gemeente Leeuwarden haar terug te laten keren.
Dat heeft haar advocaat, mr. drs. S. O. Voogt, dinsdag meegedeeld. Hij vindt dat Leeuwarden zich moet conformeren aan de uitspraak van de Commissie Gelijke Behandeling (CGB) en aan het advies van de gemeentelijke bezwaarschriftencommissie. B en W van Leeuwarden besloten gisteren het contract met trouwambtenaar Nynke Eringa niet te verlengen. Maandag had de bezwaarschriftencommissie geadviseerd dat wel te doen.
De commissie gaf aan dat het contract met Eringa in 2000 stilzwijgend voor vijf jaar is verlengd. Daardoor zou zij feitelijk nog steeds trouwambtenaar zijn.
Het gemeentebestuur betwist dat. Volgens het college is Eringa geen gewone ambtenaar, maar een strikt neutrale functionaris die alle huwelijken moet sluiten die de wet toestaat.
Nynke Eringa moest vorig jaar een contract tekenen dat zij in principe alle huwelijken, dus ook van homo’s, zal sluiten. Zij zegt dat in geweten niet te kunnen doen.
CDA-wethouder G. Krol neemt een minderheidsstandpunt binnen het college in. Hij verkiest een pragmatische oplossing. Dat ligt in lijn met het standpunt van de Vereniging van Nederlandse Gemeenten (VNG) en van toezeggingen die eerder namens de regering aan de christelijke fracties in Eerste en Tweede Kamer zijn gedaan.
Vorige week oordeelde de Commissie Gelijke Behandeling (CGB) dat Leeuwarden in strijd heeft gehandeld met de wet. Volgens de commissie heeft de gemeente mevrouw Eringa gediscrimineerd op grond van godsdienst door haar uit te sluiten als trouwambtenaar. Voor die discriminatie vindt de commissie geen rechtvaardiging omdat de overige zeven trouwambtenaren in Leeuwarden wel homohuwelijken willen sluiten. Daardoor kan de wet worden uitgevoerd.
Leeuwarden had bij de commissie aangevoerd dat een trouwambtenaar zoals Nynke Eringa geen gewone arbeidsrelatie heeft met de gemeente. Zij zou daardoor geen beroep kunnen doen op de Algemene wet gelijke behandeling (AWGB).
De CGB verwierp die redenering, maar de gemeente Leeuwarden vindt dat besluit onvoldoende onderbouwd. Daarom leggen B en W het oordeel van de commissie naast zich neer. Een uitspraak van de commissie is niet bindend, maar legt in een procedure bij de rechter wel veel gewicht in de schaal. Het komt zelden voor dat de rechter anders oordeelt dan de commissie.
Volgens Eringa’s advocaat, mr. Voogt, zal nu beroep tegen het besluit van B en W worden aangetekend bij de bestuursrechter. Mevrouw Eringa is volgens Voogt teleurgesteld. Ze had gehoopt dat ze weer terug kon keren nu twee commissies onafhankelijk van elkaar tot de slotsom waren gekomen dat de gemeente Leeuwarden haar niet de laan had mogen uitsturen.
Wethouder Krol van de gemeente Leeuwarden zat in een lastig parket omdat hij vorig jaar als fractievoorzitter van het CDA tegen het ontslag van de trouwambtenaar stemde. Sinds oktober maakt hij deel uit van het college.
„Ik vind dat we voor een pragmatische oplossing hadden kunnen kiezen, omdat er nog zeven ambtenaren zijn die wel homohuwelijken sluiten”, zegt hij. „In dat geval hadden we ons een hoop drukte kunnen besparen. Wat mij betreft kan mevrouw Eringa donderdag weer aan het werk en wordt haar contract met terugwerkende kracht verlengd van 1 januari 2000 tot 2005. Daarna zou haar contract niet verlengd worden.”
Hij zegt wel achter het besluit van het college te staan dat iedere trouwambtenaar hetzelfde werk moet doen, maar vindt dat voor Nynke Eringa een uitzondering had moeten worden gemaakt. „Ik vind dat mevrouw Eringa recht heeft op gewetensbezwaren. Met die mening ben ik ook het college ingestapt. Maar als wethouder moet ik het raadsbesluit uitvoeren. Dat staat los van mijn persoonlijke mening.”
Als mevrouw Eringa naar de rechter stapt en deze bepaalt dat ze onterecht is ontslagen, keert ze dan weer terug als trouwambtenaar?
Krol: „De gemeente Leeuwarden kan zich natuurlijk niet onttrekken aan het oordeel van een onafhankelijk rechter. Als de rechter bepaalt dat er ruimte moet zijn voor gewetensbezwaren, dan zal dat leiden tot jurisprudentie en dat schept duidelijkheid. Daar gaat het het college ook om, helderheid creëren, daarom heeft het deze gang gemaakt.”