Sara (32) uit Amersfoort is onderweg naar Dodewaard voor een medische behandeling. „Een noodzakelijke reis”, zegt ze. Ze zat de afgelopen tijd al vaker in de trein, want haar vriend woont in Tilburg. „Voor een barbecue met vrienden zal ik niet snel het openbaar vervoer pakken, maar het zien van mijn partner vind ik wel essentieel.” Sara is niet overtuigd van het nut van een mondkapje. „Ik ben geen viroloog, maar veel verwacht ik er niet van. Het mondkapje beschermt me meer tegen 95 euro boete dan tegen het coronavirus.”

Op station Utrecht wandelt Joanneke uit Rijssen met haar rolkoffer in de ene hand en een bekertje ijskoffie in de andere hand. Ze reist naar haar vriend in Houten en heeft het door haar moeder gemaakte mondkapje los over haar gezicht hangen. Ook al voordat het verplicht werd droeg de twintiger een mondkapje in de trein. Maar het zijn „ondingen”, vindt ze. „Als je iets wilt eten of drinken in de trein moet je hem afzetten en dat mag eigenlijk niet. Gelukkig lust ik koffie alleen maar koud.”

Op station Utrecht Centraal is het behoorlijk rustig. Kaartautomaten zijn uitgeschakeld. Op verschillende plekken op het station zijn stickers geplakt met instructies, waaronder ”houd rechts” en ”houd afstand”. In de trein tussen Utrecht en Gouda wijst een conducteur op de mondkapjesplicht die sinds 1 juni geldt. „Creatieve oplossingen zoals een handdoek of sjaal zijn niet toegestaan”, waarschuwt hij.

In Gouda loopt Aron (17) uit Zoetermeer het station uit. Hij is onderweg naar school. „De reis was lekker rustig, ik had ook geen kaartcontrole.” De afgelopen dagen herinnerde zijn moeder hem aan de mondkapjesplicht. „Ik was het vergeten.” Of zijn schildersmondkapje hem en anderen tegen het coronavirus gaat beschermen, weet hij niet. „Ik doe het omdat het moet. Maar comfortabel is het niet, zeker niet in combinatie met oordopjes en een zonnebril.”

Trudy Bruijnicks (77) inspecteert een bord met informatie over reistijden. „Ik ga voor een verjaardag naar Den Haag. Ik moet er echt even uit. Daarna kan ik er weer tegen.” Haar moeder overleed vorige week aan corona, zegt ze. Drie weken geleden reisde ze ook met de trein. „Toen was met stickers aangegeven waar je moest gaan zitten. Ik zat met drie anderen in één coupé.”

Driestardocent William Pos had dinsdagmorgen een coupé voor zichzelf toen hij vanuit Zwolle naar Gouda reisde. Hij snapt dat de NS geen uitzonderingen kunnen maken, maar het nut van een mondkapje lijkt hem wel heel beperkt als hij zonder medereizigers in een treinstel zit. „Ik doe het natuurlijk gewoon. Maar het is wel heel hilarisch als het moet als er niemand in je buurt is. Ik doe hem dan omlaag, anders is het meer een maatregel voor de vorm.” Pos denkt dat zijn mondkapje is gemaakt van een oude winterjas. „Het is zo’n uitwasbaar ding en hij was echt heel warm.”