Als de regioregeringen het plan niet accepteren, komt het kabinet–Verhofstadt in een ongekend zware crisis terecht. DHL wilde eigenlijk dinsdag al uitsluitsel over de mogelijkheid om meer ’s nachts te kunnen vliegen. Als de regio’s dit afwijzen, verplaatst het bedrijf zijn Europees distributiecentrum naar Leipzig. Dat leidt tot het verlies van zeker 3000 banen voor laaggeschoolden, terwijl Verhofstadt juist 200.000 extra arbeidsplaatsen had beloofd.

Verhofstadt kondigde dinsdagmiddag in de Belgische Kamer aan dat hij „de komende uren of desnoods morgen" toch nog hoopt op een akkoord. DHL slikt een dag uitstel. Aanvankelijk wilde het bedrijf, een dochteronderneming van Deutsche Post, op 1 september al duidelijkheid. „We nemen er nota van dat er spijtig genoeg nog geen akkoord is en zien morgen wel", aldus commercieel directeur De Buck van DHL.

De gewesten Vlaanderen en Brussel schuiven de hete aardappel over de extra nachtvluchten voortdurend naar elkaar door, omdat zij niet willen dat er ’s nachts meer boven hun grondgebied wordt gevlogen. Verhofstadt heeft een plan opgesteld dat uitgaat van een minder grote uitbreiding van de nachtvluchten dan oorspronkelijk gepland.

De nationale regering–Verhofstadt kan het besluit niet op eigen kracht doordrukken. Probleem is dat de christen–democraten en Franstalige groenen wel deel uitmaken van de Brusselse regioregering, terwijl zij niet in het kabinet–Verhofstadt zitten.

Vooral de Franstalige groenen zetten zwaar in op het milieuaspect en willen minder nachtvluchten. Daarbij speelt mee dat de Franstalige groenen medio vorig jaar uit de eerste regering–Verhofstadt werden gezet, omdat zij toen al aandrongen op minder nachtvluchten.

Volgens de Franstalige liberale vice–premier Reynders hebben de christen–democraten in de Vlaamse regioregering extra eisen op tafel gelegd, die niets met de uitbreiding van DHL te maken hebben. Verhofstadt legt de verantwoordelijkheid echter nu volledig bij de Vlaamse en Brusselse regeringen. Ook volgens de Brusselse socialistische regiopremier Picqué zijn het de Vlaamse christen–democraten die het meest dwarsliggen.

Als de regio’s het voorstel niet accepteren, dreigt de paarse regering–Verhofstadt te bezwijken. Verhofstadt lijdt niet alleen zwaar gezichtsverlies bij afwijzing van het plan. Door de slechte sfeer wordt het dan ook erg moeilijk oplossingen te vinden voor andere hete hangijzers, zoals de noodzakelijke hervorming van de sociale zekerheid en aanpassing van de taalwetgeving bij verkiezingen.