Volgens Feenstra lopen de zorginstellingen risico’s in de bedrijfsvoering en schieten ze tekort in de bevordering van deskundigheid, juist omdat ze zo weinig geld uittrekken voor de ondersteuning van de zorg. Hierdoor beperkt de dienstverlening van de ondersteunende afdelingen zich tot incidentenbestrijding en administratieve taken. Bovendien ontbreekt vaak het vermogen tot vernieuwing of voorbereiding op nieuwe wet– en regelgeving, is zijn conclusie.

„Het lukt maar net om alles te registreren en vast te leggen. Bij ziekte komt de administratie en declaratie in de knel", zegt de onderzoeker. Hij wijst erop dat dit de toekomst van de instelling in gevaar komt, brengt omdat zij in de toekomst voor haar inkomsten nog meer afhankelijk zullen zijn van de juiste administratie en registratie.

Feenstra onderzocht de financiële positie van 39 zorginstellingen die zich niet met genezing, maar alleen met verzorging bezig houden. De 39 instellingen vertegenwoordigen 14 procent van de ouderenzorg in Nederland. Uit het onderzoek bleek dat zij gemiddeld 11,5 procent van het budget aan overheadkosten maken. Bij andere organisaties in de publieke sector, zoals welzijnsinstellingen, woningcorporaties of scholen loopt dit soms op tot 40 procent.