„De gevolgen van de toegenomen werkloosheid zijn goed merkbaar”, stelt Yoel Russu. De dertiger is directeur van de Messiaanse basisschool in Jeruzalem. Russu maakt zich grote zorgen over de financiële situatie in veel gezinnen, maar ook over het voortbestaan van Makor HaTikvah (”Bron van hoop”).

Russu: „Onze school ontvangt geen overheidssubsidie. Wij daarom afhankelijk van het schoolgeld en giften. Beide inkomstenbronnen staan onder druk.”

De directeur legt uit dat de meeste giften komen van christelijke organisaties en particulieren uit het buitenland. „Verschillende belangrijke partners hebben hun giften ”on hold” gezet vanwege de coronacrisis. Daarvoor heb ik uiteraard alle begrip. Ondertussen treft het ons wel.”

Een andere inkomstenbron, het schoolgeld, staat ook onder druk. „Tenminste 20 procent van de ouders heeft inmiddels aangegeven het maandelijkse schoolgeld (zo’n 250 euro per kind) vanwege werkloosheid niet meer te kunnen betalen. Ook hiervoor kan ik niets anders dan begrip hebben. De gevolgen zijn er echter wel.”

Stilstand

De regering van Israël schroomt niet om stevige maatregelen te nemen in de strijd tegen het coronavirus. Het publieke leven is min of meer tot stilstand gebracht. Alleen voor boodschappen en medicijnen mogen Israëliërs de deur nog uit. Een mondkapje is dan verplicht.

De maatregelen hakken er diep in. De Joodse staat kon begin dit jaar nog bogen op extreem lage werkloosheidscijfers. Inmiddels is de situatie onherkenbaar veranderd. Maar liefst een op de vier Israëliërs zit thuis zonder werk. De uitkeringen zijn bescheiden.

De school heeft geen financiële buffers. Om een direct faillissement te voorkomen, heeft Russu daarom de nodige maatregelen moeten nemen. Zo heeft hij vrijwel alle parttimers op non-actief gesteld. Alleen de eindverantwoordelijken van de verschillende klassen –die op dit moment het afstandsonderwijs verzorgen– krijgen hun salaris nog uitbetaald.

Russu: „Het doet pijn om zulke maatregelen te nemen. Collega’s die altijd alles hebben gegeven voor ons onderwijs, leven nu van een uitkering. Tegelijkertijd beseffen betrokkenen dat het niet anders kan. Het is ontroerend om te zien hoe begripvol er wordt gereageerd op de maatregelen. Iedereen beseft: als we nu niets doen, zijn we onze school kwijt.”

Overgelaten

Overigens worden de ontslagen leerkrachten niet aan hun lot overgelaten, benadrukt Russu. „We hebben geen geld om hun salarissen te betalen, maar we kunnen ze bijvoorbeeld wel assisteren bij het aanvragen van een uitkering. Veel wat oudere collega’s zijn daar erg mee geholpen.”

De situatie is zorgelijk. Toch is de directeur niet wanhopig. „Onze school heeft vaker in crisissituaties verkeerd. Steeds weer voorzag de Heere. We nemen onze verantwoordelijkheid, maar tegelijkertijd kijken we vooral omhoog. Nog maar enkele weken geleden kregen we van het ministerie van Onderwijs te horen dat onze accreditatie met vijf jaar is verlengd – een onverwacht en regelrecht geschenk uit de hemel. Zou de Heere ons dan nu loslaten?”

Makor HaTikvah is opgericht in 1991. Na jarenlange procedures ontving de school in 2018 overheidserkenning. Het aantal leerlingen zit sindsdien stevig in de lift. Dit cursusjaar bezoeken zo’n 110 kinderen de school. Het aantal inschrijvingen voor het nieuwe cursusjaar bedraagt tot dusver 130. De kinderen zijn afkomstig uit Jeruzalem en wijde omgeving: van de Jordaanvallei tot Tel Aviv.