Een eenvoudig rekensommetje leert dat een kind tot twee jaar grofweg elke drie maanden wisselt van kledingmaat. Daarmee heeft de baby –of dreumes– weer een compleet nieuwe garderobe nodig, van romper tot jurk en van shirt tot sokken. Had je vroeger grote gezinnen waar kleding kind na kind gedragen werd, nu hebben ouders gemiddeld 1,6 kind.

In september 2015 wordt Puck Middelkoop moeder en vanaf dat moment merkt ze hoe snel kinderen groeien. Dat brengt haar in 2017 tot de start van Hulaaloop, waarmee ze kinderkleding op een circulaire manier aanbiedt.

Via een abonnement kan de klant kleding huren in de gewenste maat. Er bestaat een gouden en een zilveren abonnement, waarmee je respectievelijk alleen nieuwe of ook gebruikte kleding krijgt. Je kunt aangeven hoeveel outfits je wilt en welke kleuren of prints je niet in je pakket wilt ontvangen.

Hulaaloop, nu de grootste aanbieder in Nederland, heeft inmiddels concurrenten, waaronder Bieby. Dat bedrijf heeft alleen merken met een duurzaam beleid in de collectie; arbeiders krijgen een eerlijk loon en er wordt zo veel mogelijk gewerkt met duurzame en organische materialen. Binnen twee jaar wil het verhuurbedrijf enkel nog kleding aanbieden die GOTS-gecertificeerd is. Dat internationale label garandeert dat de productie op een milieuvriendelijke en sociaal verantwoorde manier gebeurt.

Beide bedrijven bieden kleding aan vanaf maat 50 tot en met maat 92; dus van pasgeboren baby tot peuterleeftijd. Waar je bij Hulaaloop weinig inspraak hebt bij de samenstelling van je pakket, kun je bij Bieby zelf je kledingstukken uitzoeken.

Als proef selecteer ik bij Bieby zes kledingstukken: drie jurkjes, een legging en twee shirts met lange mouwen in maat 92. Deze kleding kost een dikke 70 euro voor de periode van twaalf weken. Je kunt ook kiezen voor acht of voor vier weken. De garderobe voor een dreumes is met deze zes kledingstukken nog lang niet compleet. Ondergoed en sokken bijvoorbeeld ontbreken; die worden via de site niet aangeboden.

De kwaliteit van deze selectie wisselt van nieuw, zo goed als nieuw tot gedragen. De klant kan zelf de categorie en de daarbij behorende prijs kiezen, waarbij nieuwe kleding natuurlijk het duurste is.

Meestal is kleding van een duurzaam merk prijziger. Dat meegerekend, blijven zeven tientjes voor zes kledingstukken in twaalf weken toch een fors bedrag. Voor een jurkje met korte mouw –nieuw en het duurste artikel van het lijstje– betaal je per vier weken 7,25 euro. De nieuwprijs van het jurkje is 37 euro, wat dus neerkomt op 12,30 per vier weken. De besparing via Bieby op dit jurkje is daarmee 41 procent: goed voor de portemonnee en meteen een mooie bijdrage aan een circulaire kledingindustrie. Waarbij de vergelijking natuurlijk enigszins mank gaat: in het goedkoopste geval is het jurkje geleend; als ik drie keer 12,30 euro betaal is het mijn eigendom. Ik kan het dan weer doorverkopen of uitlenen.

Volgens een rekenvoorbeeld van Bieby zou je zelfs 70 procent kunnen besparen, maar dat is sterk afhankelijk van welke merken je kiest. En daarbij geldt niet altijd dat een duurder merk ook altijd beter is. Zo betaal je voor een jurkje van het merk Monkind al snel 40 euro, weliswaar van duurzaam geteelde katoen, maar onduidelijk is onder welke arbeidsomstandigheden het artikel is gemaakt. Koop je een jurkje bij HEMA, eveneens van biologisch katoen, dan betaal je hooguit de helft.

Kinderkleding huren lijkt, al met al, vooral bij te dragen aan een langere gebruiksduur van een artikel. Of het daadwerkelijk beter is voor het milieu, is diffuus. Zo is niet iedereen ervan overtuigd dat biologisch geteelde katoen daadwerkelijk beter is voor het milieu dan regulier geproduceerde soorten. Voor de teelt van biologische katoen zou juist veel meer water nodig zijn dan voor de minder duurzaam geteelde variant, waarbij dan weer meer chemicaliën gebruikt worden.

Dus wie begaan is met het milieu en met zijn portemonnee doet er wellicht net zo goed aan om kleding te lenen van een zus, buurvrouw of vriendin. Of die duikt in de wereld van tweedehandskleding en leent zelf de rompers, broeken en truien dan ook maar weer uit.

Van uniseks tot Instagram

Gray Label heeft niet alleen een winkel in Amsterdam waarin kinderkleding wordt verkocht, maar ook een website met een alternatief. Digitaal is bij Gray Label kleding te huur voor kinderen van nul tot twaalf maanden. Het merk heeft vooral uniseks kleding en bij babymaten zijn geen jurkjes of rokjes te vinden. Als klant krijg je al snel de indruk dat het bedrijf weinig aandacht besteedt aan de verhuur van kleding omdat de activiteit onder aan de website verstopt is (gray-label.com/lease). Daarbij is het een flinke zoektocht om een romper met bijpassende jumpsuit in dezelfde maat te vinden.

Circos is een Nederlands bedrijf dat kledingabonnementen heeft voor baby-, kinder- en zwangerschapskleding. In november 2019 begon het bedrijf met de verhuur voor de internationale markt, waarbij het zich vooral richt op Europa. De website biedt niet alleen de mogelijkheid tot huur van een basispakket met shirts, rompers en broekjes –de zogenoemde Circos-bundel– maar ook de keus voor het huren van losse kledingstukken. De website van de start-up werkt traag en is voornamelijk in het Engels beschikbaar. Het aanbod is beperkt, veel jassen en sportkleding, dus het is lastig om een complete garderobe te huren.

Op Instragram bieden gebruikers kinderkleding vaak tweedehands aan via een accountnaam die begint met @kastjevan. Ouders maken een foto van een kledingstuk waarop geboden kan worden of dat voor een vast bedrag gekocht kan worden. Via privéberichten kunnen de betaal- en adresgegevens uitgewisseld worden. Zoeken doe je het beste via hashtags zoals #instakoopjeshoek #kastjevan en #tweedehands-babykleding.

Wie het huren van kleding maar niets vindt, kan natuurlijk altijd nog terecht op websites als Marktplaats. En wat te denken van de plaatselijke kringloop of een fair van de kerk; wie daar tweedehandskleding koopt, draagt ook zijn steentje bij aan een circulaire economie.