In een oogwenk is ons leven en werken veranderd. Het is crisis. En er is niet één sector te noemen waarin deze geen verstrekkende gevolgen heeft.

Zondag waren in ons land de meeste kerken gesloten. Verreweg de meeste mensen hebben geen enkele herinnering aan een situatie van lege kerkbanken op de zondag. En alleen dat al is een zegen die we pas echt waarderen als we deze ontberen.

Toch ging de Bijbel zondag open. Predikanten preekten en ambtsdragers lazen een preek voor kerktelefoon, kerkradio, of internet. God is, met eerbied gesproken, niet gebonden aan een fysiek gebouw. De christelijke gemeente is niet daar waar kerkgangers zijn, maar daar waar het Woord is. En dat Woord is ons gelaten.

Ondertussen wordt de situatie steeds ernstiger. Wie de berichten volgt uit bijvoorbeeld Italië vergaat de lust tot het relativeren van de omstandigheden. Beter dan discussiëren over alles wat de verantwoordelijke regeringsfunctionarissen mogelijk niet goed doen, is ze in gebed aan God op te dragen. De overheid is immers Gods dienares, ons ten goede, zegt de apostel Paulus (Romeinen 13:4).

Overal wordt in deze crisistijd gesproken over quarantaine. Het woord quarantaine komt van het begrip ”quaranta giorni”, dat ”veertig dagen” betekent. Het is een van oorsprong medische term die gebruikt werd in Italië tijdens de pestepidemie in de 14e eeuw. Opvallend is dat de lijdenstijd, de weken voor Pasen, door veel christenen wereldwijd ook wel de veertigdagentijd wordt genoemd.

In deze tijd van het coronavirus is quarantaine voor veel mensen die besmet zijn, verplicht. Ze zijn geïsoleerd van hun omgeving om zo te voorkomen dat het virus zich verder verspreidt.

Juist in deze lijdenstijd staat de kerk stil bij de meest intense verlatenheid in de wereldgeschiedenis: Jezus Christus, Die door Zijn Vader verlaten wordt aan het kruis van Golgotha.

De redactie van het RD doet het uiterste om in deze crisistijd ter zake doende en betrouwbare informatie te bieden aan lezers van de krant en bezoekers van de website. We ervaren een sterke verbondenheid met onze lezers, die zich uit in bemoedigende mailtjes en brieven. Dat doet ons goed.

Bid zonder ophouden en zie om naar elkaar. Dat God onze wereld genadig zij en allen die een taak hebben in deze moeilijke tijd –artsen, zorgverleners, apothekers, distributeurs, supermarktpersoneel, begeleiders van ouderen, politiemensen en al die anderen– wil leiden en helpen, is ook ons gebed.